Magyar-Latin szótár »

tetten érve {iustinianus kelet-római császár törvénykönyvéből} latinul

MagyarLatin
tetten érve

in flagranti

tetten érve (Iustinianus kelet-római császár törvénykönyvéből)

in flagranti

magánjog, polgári jog törvénytára. Régi római jogszabályok gyűjteménye, amelyet Justinianus császár (527-565) jogkönyvei alapján a bolognai egyetem tanárai a XII. sz.-tól kezdtek összeállítani. Ez döntően befolyásolta az európai magánjog kialakulását

corpus iuris civilis

Kelet főnév

orbis Eousnoun

kelet főnév

oriens [~tis]noun
F

ortus [~us]noun
M

római

Latiniensi,e(2nd)

Oenotrius(3rd)

Romanum est

Romuleus(3rd)

római melléknév

Latinus [Latina, Latinum]adjective

Latius [Latia, Latium]adjective

vernaculus [vernacula, vernaculum]adjective

császár főnév

dominus [domini](2nd) M
noun

dux ducisnoun
M

principatus [principatus](4th) M
noun

császár (Augustus óta) főnév

imperator [imperatoris](3rd) M
noun

császár (császárok korában) főnév

princeps [~cipis]noun
M

tetten ért melléknév

manifestarius [manifestaria, manifestarium]adjective

tetten ér ige

comprehendo [comprehendere, comprehendi, comprehensus](3rd) TRANS
verb

tetten ért melléknév

manifestus [manifesta -um, manifestior -or -us, manifestissimus -a -um]adjective

tetten ér ige

comprendo [comprendere, comprendi, comprensus](3rd) TRANS
verb

teneo [tenere, tenui, tentus](2nd)
verb

kelet felől

ab aurora

Kelet Franciaország

Fr.Or. (Francia Orientalis)

Kelet-Mauretania főnév

Mauretania Caesariensisnoun

kelet felől

ab oriente

római nemes

patr. (patricius)

római öl (1,479 m, 5 római láb)

passus [~us]M

római helytartó

Romanus pontifex

római gabonamérték (16 sextarius, 1/3 amphora, 1/6 medimnus, ~ 8,75 l)

mod. (modium)

római

Romana [~ae]F

római nép

populus Romanus

római gladiátoriskola

ludus Aemilius

római utca (a Suburából az Esquilinusra vezetett)

Urbius clivus

Római Birodalom

I.R. (Imperator Rex Imperatrix Regina. Imperium Romanum)

római polgár

C.R. (civis Romanus)

római béke

pax Romana

római nárdus

baccar arisN Gr

római tisztviselő főnév

pr. (praetor)noun
abb. M