Lengyel-Svéd szótár »
pa svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| paleobotanika (botanika, botaniczny) nauka o roślinach kopalnych; noun | paleobotanik [~en]substantiv |
| paleocen (geologia, geologiczny) najstarsza epoka paleogenu | |
| paleochrześcijański adjective odnoszący się do pierwszych chrześcijan, związany z pierwszymi chrześcijanami | fornkristen [-kristet -kristna]adjektiv |
| paleogen (geologia, geologiczny) jeden z okresów geologicznych w kenozoiku; | |
| paleografia noun badanie dziejów pisma i rozwoju narzędzi piśmienniczych; | paleografi [~n]substantiv |
| paleolit (archeologia, archeologiczny) epoka w dziejach ludzkości, trwająca od ok. 5-3 mln r. p.n.e. do ok. 10000 r. p.n.e.; | |
| paleolityczny adjective żyjący / mający miejsce w paleolicie lub pochodzący/wywodzący się z niego | paleolitisk [~t ~a]adjektiv |
| paleontolog (biologia, biologiczny) naukowiec zajmujący się badaniem organizmów kopalnych noun | paleontolog [~en ~er]substantiv |
| paleontolog noun specjalistka z zakresu paleontologii | paleontolog [~en ~er]substantiv |
| paleontologia (biologia, biologiczny) nauka o organizmach kopalnych; noun | paleontologi [~n]substantiv |
| paleontologiczny (biologia, biologiczny) związany z paleontologią, dotyczący paleontologii | |
| paleoproterozoik (geologia, geologiczny) jeden z okresów geologicznych; | |
| paleozoik (geologia, geologiczny) era w dziejach Ziemi; | |
| paleozoolog specjalista zajmujący się badaniem zwierząt, które żyły w minionych epokach geologicznych | |
| paleozoologiczny (zoologia, zoologiczny) związany z paleozoologią, dotyczący paleozoologii | |
| Palermo (geografia, geograficzny) miasto we Włoszech, na Sycylii; | |
| Palestyna (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) azjatycka kraina na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego; noun | Palestinasubstantiv |
| Palestyńczyk noun mieszkaniec Palestyny | palestinier [~n; pl. ~]substantiv |
| Palestynka noun mieszkanka Palestyny | palestinska [~n palestinskor]substantiv |
| palestyński adjective związany z Palestyną, dotyczący Palestyny lub jej mieszkańców | palestinsk [~t ~a]adjektiv |
| paleta noun | pall [~en, ~ar]substantiv |
| paleta noun specjalna owalna deseczka służąca artyście-malarzowi do mieszania farb; | färgskala [~n -skalor]substantiv |
| paletka (potocznie, potoczny) (sport, sportowy) rakietka do gry w tenisa stołowego noun | bråkmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna]substantiv |
| paliatywny uśmierzający ból lub łagodzący objawy choroby, lecz nieusuwający jej przyczyn | |
| palić verb wdychać dym tytoniowy z papierosa, fajki itp.; czynić to nałogowo | röka [rökte rökt]verb |
| palić jak smok palić dużo, nadmiernie | |
| palić za sobą mosty (książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie | |
| paliczek (anatomia, anatomiczny) mała kość palców stopy i dłoni; noun | falang [~en ~er]substantiv |
| palik noun | stör [~en ~ar]substantiv |
| Palikir (geografia, geograficzny) stolica Mikronezji; | |
| palikować podwiązywać rośliny uprawne (np. pomidory) do palika | |
| palilalia (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) objaw chorobowy polegający na mimowolnym powtarzaniu własnych słów, lub sylab; | |
| palimpsest (historia, historyczny, historycznie) rękopis spisany na używanym już wcześniej materiale piśmienniczym, z którego usunięto poprzedni tekst; noun | palimpsest [~en ~er]substantiv |
| palindrom (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz lub zdanie brzmiące tak samo przy czytaniu od lewej strony do prawej, jak i odwrotnie (np. kajak, zaraz); noun | palindrom [~en ~er]substantiv |
| palisada (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) obronne ogrodzenie z pali, często zaostrzonych noun | palissad [~en ~er]substantiv |
| paliusz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) element liturgicznego stroju metropolity; | |
| paliwo noun substancja palna używana do napędzania silników i maszyn lub do palenia w piecach | bränsle [~t ~n]substantiv |
| paliwowy noun związany z paliwem | bränsle [~t ~n]substantiv |
| pałka noun kij służący do uderzania, najczęściej drewniany lub gumowy, tępo zakończony | batong [~en ~er]substantiv |
