stå lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| stå | być do twarzydobrze wyglądać w czymś stać(potocznie, potoczny) o penisie: być w stanie erekcji (często z podmiotem domyślnym) staćo człowieku, zwierzęciu: być w pozycji wyprostowanej, podpartym tylko na nogach staćo mechanizmie, silniku: nie pracować, nie działać staćo przedmiocie: być ustawionym w taki sposób, że pionowy wymiar jest większy od poziomych staćznajdować się w jakimś miejscu |
| stå efter | ustępowaćbyć gorszym pod pewnym względem |
| stå fast | obstawaćnie zmieniać własnego zdania wytrwaćdotrwać do końca, do określonego czasu w danych warunkach |
| stå modell | pozowaćprzyjmować nieruchomą pozycję do zdjęcia lub obrazu |
| stå pall | |
| stå på | dziaćodbywać się, mieć miejsce, zdarzać się |
| stå sig slätt | |
| stå upp | stawaćunosić się w kierunku pionowym |
| stående överföring | zlecenie stałe(handel, handlowy) złożone bankowi polecenie wykonywania przelewów z własnego konta na inne wskazane konto, zwykle w określonych odstępach czasowych; |
| ståhej [~et] substantiv | rozgwar(książkowy) hałas spowodowany głośnymi rozmowami |
| stål [~et; pl. ~] substantiv | stal(metaloznawstwo, metalurgia) stop żelaza z węglem; |
| stål- | stalowywykonany ze stali |
| stålbad [~et; pl. ~] substantiv | chrzest bojowy(przenośnie, przenośnia) wystąpienie gdzieś pierwszy raz chrzest bojowynoun |
| stålsätta [-satte, -satt, pres. -sätter] verb | bras(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej kotwić(technologia, technika, techniczny) (budownictwo) wiązać, zamocowywać poszczególne elementy budowlane przy użyciu kotwi stalowyverb uodporniaćverb |
| stålverk [~et; pl. ~] substantiv | hutanoun stalownia(technologia, technika, techniczny) (hutnictwo, hutniczy) dział huty zajmujący się wytapianiem stali; |
| stånd | stan(historia, historyczny, historycznie) (socjologia, socjologiczny) grupa społeczna w okresie od średniowiecza do XVIII w.; stragan(handel, handlowy) prowizoryczne lub przenośne miejsce handlu, np. na targowisku |
| stånd [~et; pl. ~] | erekcja(fizjologia, fizjologiczny) (seksuologia, seksuologiczny) usztywnienie i powiększenie się niektórych narządów (np. prącia, łechtaczki, sutka) w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi; stansytuacja, stopień czegoś, poziom sprawności w danej chwili; nastrój |
| ståndaktig [~t ~a] adjektiv | niewzruszonyadjective niezachwianyadjective |
| ståndare [~n; pl. ~, best. pl. ståndarna] substantiv | pręcik(botanika, botaniczny) męski organ płciowy roślin znajdujący się w kwiatach; |
| ståndarsträng [~en ~ar] substantiv | drucik(zdrobniale) od drut; cienki lub krótki drut |
| ståndrätt [~en ~er] substantiv | sąd polowynoun |
| stånga [~de ~t] verb | bóśćverb kiep(potocznie, potoczny) niedopałek papierosa kulochwytverb |
| stångas [stångades stångats] verb | borykać sięverb |
