stå lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| stångas [stångades stångats] verb | bóść sięverb kuksać sięverb szturchać sięverb |
| stånka [~n, stånkor] | stękaćwydawać ciężkie westchnienia |
| ståta [~de ~t] verb | chełpić sięverb |
| ståthållare [~n; pl. ~, best. pl. -hållarna] substantiv | namiestniknoun |
| ståtlig [~t ~a] adjektiv | imponującyadjective rosłyadjective |
| ståuppkomik [~en] substantiv | stand-up(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) komediowy występ sceniczny w formie monologu; |
| S-tåg | szybka kolej miejskakolej charakteryzująca się jednakową długością składu wagonów, dużą częstotliwością kursowania i nierównomiernym natężeniem ruchu w różnych porach doby |
| andningsstillestånd [~et; pl. ~] substantiv | bezdech(medycyna, medyczny) chorobowy lub wywołany celowo zanik oddechu; |
| anstå [-stod, -stått, pres. -står] verb | odwlekaćverb uchodzićverb |
| anstånd [~et; pl. ~] substantiv | karencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) okres, który musi upłynąć, zanim coś będzie mogło bądź musiało nastąpić odroczenienoun zabawiaćnoun zdobićnoun zwłokanoun |
| avstå [-stod, -stått, -stådd n. -stått, pres. -står] verb | chylićverb malećverb obniżaćverb odmawiaćverb odstępowaćverb rezygnowaćverb upadać(przestarzałe, przestarzały) przestać postępować według zasad moralnych; być niemoralnym, postąpić w taki sposób ustępowaćverb wycofywaćverb wyrzecverb zaniechaćverb zaniechiwaćverb zanikverb |
| avstå från | porzucaćopuszczać kogoś lub coś; zostawiać, odchodzić od kogoś lub czegoś |
| avstånd [~et; pl. ~] substantiv | dystansnoun oddalenienoun odległośćnoun odstępnoun pomiarowynoun pomierzyćnoun rozstaw(technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu zdalnie(technologia, technika, techniczny) na odległość, nie bezpośrednio |
