Svéd-Lengyel szótár »

em lengyelül

SvédLengyel
emigrant [~en ~er] substantiv

emigrantnoun
ktoś, kto na stałe lub na pewien okres czasu zamieszkał poza swoją ojczyzną

emigration [~en] substantiv

emigracjanoun
wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się w nim

emigrera [~de ~t] verb

emigrowaćverb
wyjeżdżać z kraju ojczystego w celu osiedlenia się w obcym państwie

Emil

Emilimię męskie;

Emilia

Emiliaimię żeńskie;

Emilie

Emiliaimię żeńskie;

eminens [~en ~er] substantiv

eminencjanoun
tytuł przysługujący kardynałom, wielkiemu mistrzowi Zakonu Maltańskiego, niektórym patriarchom i metropolitom prawosławnym, w Polsce również prymasowi;

eminent [n. ~, ~a] adjektiv

eminentny(książkowy) wybitny, znakomity
adjective

wielkiadjective
o człowieku: mocno wyróżniający się zdolnościami lub innymi cechami

wybitnyadjective
wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, nieprzeciętny, niezwykle uzdolniony

znakomityadjective
powszechnie znany i szanowany ze względu na swoje zasługi, pochodzenie itp.

emir [~en ~er] substantiv

emirnoun
tytuł książęcy przysługujący władcom w państwach arabskich

emirat [~et; pl. ~] substantiv

emirat(administracja) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) terytorium podległe władzy emira
noun

emiratier [~n; pl. ~] substantiv

Emiratczyknoun
obywatel Zjednoczonych Emiratów Arabskich

emiratisk [~t ~a] adjektiv

emirackiadjective
odnoszący się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, państwa na Półwyspie Arabskim

emissarie [~n ~r] substantiv

emisariusznoun
tajny wysłannik polityczny

emission [~en ~er] substantiv

emisja(ekonomia, ekonomiczny) puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.
noun

emisja(fizyka, fizyczny) wypuszczanie przez ciało cząstek (np. promieniowania, elektronów)
noun

emittera [~de ~t] verb

emitować(ekonomia, ekonomiczny) wypuszczać na rynek papiery wartościowe lub pieniądze
verb

emitować(fizyka, fizyczny) wysyłać promieniowanie lub cząstki
verb

emitowaćverb
wypuszczać coś do atmosfery

Emma [~n emmor] substantiv

Emmanoun
imię żeńskie;

Emmanuel

Emanuelimię męskie;

Emmanuelimię męskie;

Emmentaler [~n] substantiv

ementaler(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj szwajcarskiego sera podpuszczkowego, twardego, dojrzewającego, o słodkim smaku
noun

emot adverb

na przekóradverb
niezgodnie z czyjąś wolą; przeciw okolicznościom; na złość komuś

przeciwadverb
… używany do wyrażenia poglądów lub stanowisk odmiennych wobec wyrażenia za przyimkiem

wbrewadverb
sprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś

emotikon [~en ~er] substantiv

emotikon(informatyka, informatyczny) (telekomunikacja) znak graficzny powstały z różnych symboli literowych i znaków dostępnych na klawiaturze, zwykle wyrażający czyjeś emocje;
noun

emotion [~en ~er] substantiv

emocjanoun
silne poruszenie, wzruszenie, przejęcie, podniecenie; przeżywanie czegoś pod względem emocjonalnym, uczuciowym;

emotiv [~t ~a] adjektiv

emotywnyadjective
emocjonalny, uczuciowy

emottagande

przyjęciereakcja na coś lub na kogoś

rejestracjamiejsce dokonywania rejestracji (1.1)

empati [~n] substantiv

empatia(psychologia, psychologiczny) zdolność do odczuwania stanów emocjonalnych innych osób i umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia;
noun

politowanie(książkowy) współczucie, litość, często połączone z lekceważeniem lub pobłażliwością
noun

empatisk [~t ~a] adjektiv

empatycznyadjective
wykazujący się empatią, współodczuwaniem

empiri [~n] substantiv

empiria(filozofia, filozoficzny) poznanie za pomocą doświadczenia
noun

empirisk [~t ~a] adjektiv

empiryczny(filozofia, filozoficzny) poznany w doświadczeniu, oparty na nim
adjective

empirism [~en] substantiv

empiryzm(filozofia, filozoficzny) doktryna głosząca, że źródłem ludzkiego poznania są bodźce zmysłowe docierające ze świata zewnętrznego i wobec nich wszystkie idee, teorie są wtórne;
noun

emu [~n ~er] substantiv

emu(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku emu (1.2), jedyny żyjący przedstawiciel podrodziny emu (1.1)
noun

123