Svéd | Lengyel |
---|---|
EM [EM:et; pl. ~] substantiv | mistrzostwo Europy(sport, sportowy) najlepszy wynik zawodnika lub drużyny w Europie w danej dyscyplinie |
emalj [~en ~er] substantiv | emalia(technologia, technika, techniczny) masa szklista do pokrywania wyrobów głównie metalowych w celach dekoracyjnych lub ochronnych szkliwo(anatomia, anatomiczny) twarda tkanka łączna pokrywająca koronę zęba; |
emancipation [~en] substantiv | emancypacja(społeczny) uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej |
emanera [~de ~t] verb | emanowaćverb |
Emanuel | Emanuelimię męskie; Emmanuelimię męskie; |
emballage [~t ; pl. ~] substantiv | opakowanie(rzeczownik odczasownikowy) od opakować |
emballera [~de ~t] verb | zawijaćverb |
embargo [~t ~n] substantiv | embargonoun embargonoun embargonoun embargonoun |
emblem [~et; pl. ~] substantiv | emblematnoun odznakanoun |
emblematisk [~t ~a] adjektiv | emblematyczny(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) związany z emblematem – gatunkiem literackim emblematycznyadjective |
emboli [~n ~er] substantiv | zator(medycyna, medyczny) zaczopowanie naczynia krwionośnego przez wędrujące ciało obce, np. zakrzep |
embrasyr | ambrazuraotwór strzelniczy w miejscu umocnionym, obwarowanym lub opancerzonym; |
embryo [~t ~n] substantiv | embrion(zoologia, zoologiczny) (medycyna, medyczny) (biologia, biologiczny) organizm ludzki lub zwierzęcy w stadium rozwojowym poprzedzającym poród bądź wyklucie się zarodek(biologia, biologiczny) organizm powstały z podziałów zygoty |
embryologi [~n] substantiv | embriologia(biologia, biologiczny) nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów zwierzęcych (w tym człowieka) i roślinnych; |
embryonal [~t ~a] adjektiv | embrionalny(biologia, biologiczny) zarodkowy |
emedan subjunktion | boconjunction gdyżconjunction jako żeconjunction ponieważconjunction |
Emelia | Emiliaimię żeńskie; |
Emelie | Emiliaimię żeńskie; |
emellan preposition | między tympreposition pomiędzypreposition pośrodkupreposition |
emellanåt adverb | czasemadverb |
emellertid adverb | jednakadverb natomiastadverb tymczasemadverb tymczasemadverb |
emfas [~en ~er] substantiv | emfazanoun |
emfatisk [~t ~a] adjektiv | dobitnyadjective |
emfysem [~et; pl. ~] substantiv | rozedma(medycyna, medyczny) choroba płuc polegająca na zmniejszeniu ilości pęcherzyków płucnych przez nieprawidłowe powiększanie się ich skutkujące ich niszczeniem; |