Svéd | Lengyel |
---|---|
ångest [~en ~ar] substantiv | lęknoun niepokójnoun trwoganoun |
ångestneuros [~en ~er] substantiv | zespół lęku uogólnionego(psychologia, psychologiczny) zaburzenie, któremu towarzyszy obecność uporczywego lęku nie wiążącego się z żadnym określonym czynnikiem; |
ångkokare [~n; pl. ~, best. pl. -kokarna] substantiv | parowar(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) naczynie lub urządzenie służące do gotowania na parze; |
ånglok [~et; pl. ~] substantiv | parowóz(kolejnictwo) lokomotywa, której napęd stanowi silnik parowy |
ångpanna [~n -pannor] substantiv | kocioł parowynoun |
ångra [~de ~t] verb | rozpinaćverb żałowaćverb |
ångra sig | rozmyślaćzmieniać zdanie, zniechęcać się; wycofywać się, odstępować od jakiegoś zdania, decyzji |
ångström | angstrem(fizyka, fizyczny) jednostka długości równa jednej dziesięciomiliardowej części metra; |
ångturbin [~en ~er] substantiv | turbina parowanoun |
ånyo adverb | na nowoadverb znowuadverb |
år [~et; pl. ~] substantiv | roknoun |
åra [~n åror] substantiv | wiosłonoun |
åratal substantiv | starzenie(rzeczownik odczasownikowy) od starzeć |
årder [årdret el. ~n; pl. ~, best. pl. årdren] substantiv | radło(rolnictwo, rolniczy) najprostsze i najstarsze narzędzie do spulchniania gleby bez odwracania skiby |
årgång [~en ~ar] substantiv | roczniknoun |
århundrade [~t ~n] substantiv | stulecienoun wieknoun |
Århus | |
årlig [~t ~a] adjektiv | corocznyadjective dorocznyadjective rocznyadjective rocznyadjective |
årligen adverb | corocznie(powtarzając) co rok rocznieadverb |
årsbarn [~et; pl. ~] substantiv | rówieśniknoun |
årsbok [~en -böcker] substantiv | roczniknoun |
årsdag [~en ~ar] substantiv | rocznicanoun |
årsmodell [~en ~er] substantiv | roczniknoun |
årsring [~en ~ar] substantiv | słój(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) roczna warstwa przyrostowa drewna widoczna na poprzecznym przekroju pnia |
årstid [~en ~er] substantiv | pora rokunoun |
årtionde [~t ~n] substantiv | dekadanoun dziesięciolecienoun |
årtull [~en ~ar] substantiv | dulka(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) element łodzi wioślarskiej w postaci ruchomego pierścienia metalowego lub widełek, przymocowanych do burty łodzi, służący do utrzymywania wiosła w odpowiedniej pozycji; |
årtusende [~t ~n] substantiv | mileniumnoun tysiąclecienoun |
åse [åsåg, åsett, pres. åser] verb | przyglądać sięverb |