Polsk-Svensk ordbok »

w betyder på svenska

PolskaSvenska
wabić verb
działać przyciągająco

hägra [~de ~t]verb

locka [~de ~t]verb

wabić o zwierzętach: nazywać się

lystra till namnet

wabić verb
o zwierzętach: nazywać się

heta [hette, hetat, pres. heter]verb

wąchać verb
badać zapach nozdrzami

lukta [~de ~t]verb

wachlarz (przenośnie, przenośnia) skala, rozpiętość, różnorodność
noun

solfjäder [~n -fjädrar]substantiv

wachlarz noun
ręczny przyrząd do ochładzania za pomocą ruchów powietrza, rozkładany kolisto;

solfjäder [~n -fjädrar]substantiv

wachta (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) grupa marynarzy pełniących służbę
noun

vakt [~en ~er]substantiv

wachta (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) służba pełniona przez marynarza na statku
noun

vakt [~en ~er]substantiv

wachta noun

törn [~en ~ar]substantiv

wacik (potocznie, potoczny) kulisty bądź spłaszczony kawałek waty służący m.in. do dezynfekcji lub demakijażu
noun

bomullstuss [~en ~ar]substantiv

wada cecha obniżająca wartość przedmiotu

defekt [n. ~, ~a]

fel [~et; pl. ~]

wada noun
cecha obniżająca wartość przedmiotu

brist [~en ~er]substantiv

skavank [~en ~er]substantiv

tillkortakommande [~t ~n]substantiv

wadliwy mający wady, usterki, defekty, braki lub błędy

defekt

wadzić się noun

träta [~n, trätor]substantiv

wafel (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kruche ciastko złożone z kilku warstw (1.1), przełożonych określonym nadzieniem

kiselplatta

wafel (spożywczy) rodzaj ciasta cienko sprasowanego, łamliwego, służącego do przekładania nadzieniem lub jako foremka na lody czy inną masę

kiselplatta

Waga (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) siódmy znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 września do 22 października;

Vågen

Waga (astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce widoczny wiosną i latem;

Vågen

waga (technologia, technika, techniczny) urządzenie do pomiaru ciężaru;

våg

waga ciężka (sport, sportowy) najwyższa kategoria wagowa w sportach walki;
noun

tungvikt [~en]substantiv

waga rzymska noun

besman [~et; pl. ~]substantiv

wagabunda (książkowy) człowiek lubiący się włóczyć
noun

vagabond [~en ~er]substantiv

Wagadugu (geografia, geograficzny) stolica Burkiny Faso;

Ouagadougou

wagarowverb
opuszczać zajęcia szkolne samowolnie, bez uzasadnionej przyczyny

dika [~de ~t]verb

wagarowicz noun

skolkare [~n; pl. ~, best. pl. skolkarna]substantiv

wagarowiczka noun

skolkare [~n; pl. ~, best. pl. skolkarna]substantiv

wagary noun
nieuzasadniona jedno- lub wielokrotna celowa nieobecność ucznia na obowiązkowych zajęciach w szkole;

skolk [~et]substantiv

wągier noun

finne [~n finnar]substantiv

wąglik (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) ostra bakteryjna choroba zakaźna, zwłaszcza bydła, owiec i koni;
noun

mjältbrand [~en]substantiv

wagon (kolejnictwo) pojazd szynowy, zazwyczaj bez własnego napędu, przeznaczony do przewozu pasażerów lub towarów;
noun

godsvagn [~en ~ar]substantiv

wagon restauracyjny (kolejnictwo) wagon pociągu dalekobieżnego o wyposażeniu właściwym dla restauracji
noun

restaurangvagn [~en ~ar]substantiv

wagon sypialny (kolejnictwo) wagon pociągu dalekobieżnego o wyposażeniu właściwym dla sypialni
noun

sovvagn [~en ~ar]substantiv

wahać nie móc podjąć jednoznacznej decyzji, zastanawiać się nad nią

dra sig

wahać verb
nie móc podjąć jednoznacznej decyzji, zastanawiać się nad nią

tveka [~de ~t]verb

wahać się

dra sig för

wahadło noun
ciało poruszające się wokół nieruchomego punktu lub poziomej osi nie przechodzącej przez środek ciężkości tego ciała

pendel [~n pendlar]substantiv

2345

Sökhistorik