Német | Holland |
---|---|
ehe | aleervoegwoord alvorensvoegwoord vooraleervoegwoord |
die Ehe [der Ehe; die Ehen] Substantiv | echtsubstantief echtverbintenissubstantief huwelijksubstantief huwelijksestaatsubstantief |
ehebrechen [brach ehe; hat ehegebrochen] Verb | |
die Ehelosigkeit [der Ehelosigkeit; —] Substantiv | celibaatsubstantief ongehuwdestaatsubstantief |
ehemals Adverb | eenmaalbijwoord eensbijwoord ooitbijwoord weleensbijwoord |
der Ehemann [des Ehemannes, des Ehemanns; die Ehemänner] Substantiv | echtgenoot [echtgenoten]m manm |
das Ehepaar [des Ehepaares, des Ehepaars; die Ehepaare] Substantiv | |
eher | |
bald [eher; am ehesten] Adjektiv | alrasbijvoeglijk naamwoord drabijvoeglijk naamwoord gauwbijvoeglijk naamwoord haastbijvoeglijk naamwoord spoedigbijvoeglijk naamwoord weldrabijvoeglijk naamwoord welhaastbijvoeglijk naamwoord |
ehern [eherner; am ehernsten] Adjektiv | bronzenbijvoeglijk naamwoord koperenbijvoeglijk naamwoord roodkoperenbijvoeglijk naamwoord |
abgehen [ging ab; ist abgegangen] Verb | |
absehen Verb |