Lengyel-Svéd szótár »

zakon svédül

LengyelSvéd
zakon (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne;
noun

orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv

zakonnica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członkini zakonu żeńskiego
noun

nunna [~n nunnor]substantiv

zakonnik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego;
noun

munk [~en ~ar]substantiv

zakonny związany z zakonem, odnoszący się do zakonu

kloster-

zakonodawca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej
verb

kantra [~de ~t]verb

śluby zakonne (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zobowiązanie członka danej wspólnoty zakonnej do przestrzegania rad ewangelicznych;
noun

fack [~et; pl. ~]substantiv