Polish | Swedish |
---|---|
zakon (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne; noun | orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv |
zakonnica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członkini zakonu żeńskiego noun | nunna [~n nunnor]substantiv |
zakonnik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego; noun | munk [~en ~ar]substantiv |
zakonny związany z zakonem, odnoszący się do zakonu | |
zakonodawca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej verb | kantra [~de ~t]verb |
śluby zakonne (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zobowiązanie członka danej wspólnoty zakonnej do przestrzegania rad ewangelicznych; noun | fack [~et; pl. ~]substantiv |