Polsk-Svensk ordbok »

zakon betyder på svenska

PolskaSvenska
zakon (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne;
noun

orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv

zakonnica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członkini zakonu żeńskiego
noun

nunna [~n nunnor]substantiv

zakonnik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego;
noun

munk [~en ~ar]substantiv

zakonny związany z zakonem, odnoszący się do zakonu

kloster-

zakonodawca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej
verb

kantra [~de ~t]verb

śluby zakonne (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zobowiązanie członka danej wspólnoty zakonnej do przestrzegania rad ewangelicznych;
noun

fack [~et; pl. ~]substantiv