Svéd-Lengyel szótár »

orden lengyelül

SvédLengyel
orden [best. ~; pl. ordnar] substantiv

ordernoun
wysokiej rangi odznaczenie, wywodzące się z dawnych zakonów rycerskich (religijnych i świeckich);

porządkowynoun
dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku

porządkowynoun
znajdujący się w jakimś porządku, kolejności

zakon(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne;
noun

Cisterciensorden substantiv

cysters(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik z zakonu założonego przez św. Roberta z Molesme;
noun

de tio budorden

dziesięcioro przykazań(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju

fjord [~en ~ar] substantiv

fiord(geografia, geograficzny) rodzaj głębokiej zatoki wrzynającej się w ląd;
noun

Flensburgfjorden

Zatoka Flensburska(geografia, geograficzny) zatoka w południowo–zachodniej części Morza Bałtyckiego, stanowiąca część granicy pomiędzy Danią a Niemcami;

Gyllene horden

Złota Orda

hjord [~en ~ar] substantiv

stado(zoologia, zoologiczny) grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej;
noun

hord [~en ~er] substantiv

horda(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) wojsko koczowniczych ludów tureckich i mongolskich
noun

horda(książkowy) tłum, zgraja, banda
noun

tłumnoun
duża grupa ludzi zebrana w jednym miejscu

wataha(przenośnie, przenośnia) duża grupa ludzi, zwykle niebezpieczna lub uciążliwa dla otoczenia
noun

jorden

Ziemia(astronomia, astronomiczny) trzecia pod względem oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego;

Jorden

Ziemia(astronomia, astronomiczny) trzecia pod względem oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego;

jord [~en ~ar] substantiv

gleba(geologia, geologiczny) (rolnictwo, rolniczy) powierzchniowa warstwa litosfery wzbogacona w substancje organiczne wskutek procesów glebotwórczych;
noun

grunt(budownictwo) substancja silnie wiążąca się z podłożem, pełniąca funkcję podkładu przy tynkowaniu, malowaniu, politurowaniu itp., a także w malarstwie, jako podkład pod malowidło; także wyschnięta warstwa tej substancji;
noun

gruntnoun
warstwa gleby, która znajduje się przy powierzchni i można ją uprawiać

masa(elektryczność) połączenie wyrównujące potencjały z potencjałem ziemi lub z przewodem ochronnym;
noun

podłoże(rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) wierzchnia warstwa ziemi pod uprawę
noun

ziemia(geografia, geograficzny) kraina geograficzna
noun

ziemianoun
gleba

ziemianoun
grunt, podłoże (także w budynku)

Jordens salt

sól zieminajbardziej wartościowi ludzie

lerjord [~en ~ar] substantiv

(geologia, geologiczny) drobnoziarnista skała osadowa zbudowana głównie z minerałów ilastych;
noun

Norden substantiv

Północ(potocznie, potoczny) kraje znajdujące się na północ od mówiącego; również obszary o mroźnym klimacie
noun

oordentlig [~t ~a] adjektiv

bałaganiarskiadjective
powodujący powstawanie bałaganu; chaotyczny, nieuporządkowany

nieporządnyadjective
cechujący się brakiem porządku

skräda orden

nazywać rzeczy po imieniu

nie owijać w bawełnę

nie przebierać w słowach

snöbollsjorden

ziemia-śnieżka

ta orden ur munnen på någon

wyjąć z ustpowiedzieć to, co ktoś miał na myśli

utomordentlig [~t ~a] adjektiv

wybitnyadjective
wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, nieprzeciętny, niezwykle uzdolniony

znakomityadjective
wyróżniający się, wybitny pod jakimś względem; niezwykły, nieprzeciętny

varda [vart, vorden vordet vordna; sup. saknas, pres. varder, pres. konjunktiv varde] verb

stawaćverb
przechodzić w inny stan, zmieniać się; zostawać kimś, czymś

Korábban kerestél rá