Lengyel-Svéd szótár »
to svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| Tongijka noun obywatelka Tonga | tongan [~en ~er]substantiv |
| tongijski adjective odnoszący się do państwa Tonga | tongansk [~t ~a]adjektiv |
| toniczny (biologia, biologiczny) odnoszący się do napięcia tkanek noun | grundton [~en ~er]substantiv |
| tonik (spożywczy) bezbarwny napój gazowany o gorzkawym smaku, przygotowywany z dodatkiem chininy; noun | tonic [~en]substantiv |
| tonika (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) funkcja harmoniczna rozładowująca napięcie tonalne noun | grundton [~en ~er]substantiv |
| tonsillektomia (medycyna, medyczny) zabieg wycięcia migdałków podniebiennych; | |
| tonsura noun krąg skóry wygolony na ciemieniu, czasami tak duży, że pozostaje jedynie wąskie pasmo włosów wokół głowy; | tonsur [~en ~er]substantiv |
| top (potocznie, potoczny) krótka damska bluzka, nierozpinana, zwykle dopasowana, bez rękawów lub z krótkimi rękawkami i bez kołnierzyka noun | överdel [~en ~ar]substantiv |
| topaz (geologia, geologiczny) (mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów; noun | topas [~en ~er]substantiv |
| topazowy noun koloru topazu | topas [~en ~er]substantiv |
| topić verb próbować pozbawić życia poprzez zanurzanie w czymś płynnym | dränka [dränkte dränkt]verb |
| topić przemieniać ciało stałe w ciecz poprzez podgrzewanie | |
| topić przybierać postać płynną | |
| topić verb sprawiać, że coś przemieszcza się pod powierzchnię cieczy albo w głąb ciała | dreja [~de ~t]verb |
| topić verb tracić życie w płynie lub czymś grząskim | drunkna [~de ~t]verb |
| topielica noun | älva [~n älvor]substantiv |
| topinambur (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jarzyna z bulw topinamburu (1.1) noun | jordärtskocka [~n -ärtskockor]substantiv |
| topnieć przechodzić ze stanu stałego w stan ciekły pod wpływem działania podwyższonej temperatury | |
| topnienie noun proces przechodzenia ciała ze stanu stałego w stan ciekły pod wpływem działania podwyższonej temperatury | smältning [~en ~ar]substantiv |
| topograf noun osoba zawodowo zajmująca się topografią, sporządzająca zdjęcia terenu | topograf [~en ~er]substantiv |
| topografia noun dział geodezji zajmujący się pomiarami szczegółów sytuacyjnych i rzeźby terenu w celu sporządzenia map; | topografi [~n ~er]substantiv |
| topograficzny adjective związany z topografią, dotyczący topografii | topografisk [~t ~a]adjektiv |
| topola (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Populus L., wysokie drzewo należące do rodziny wierzbowatych, mające sercowate liście i wiatropylne kwiaty; noun | poppel [~n popplar]substantiv |
| topolog | |
| topologia noun | topologi [~n]substantiv |
| topologicznie | |
| topologiczny adjective dotyczący topologii, związany z topologią | topologisk [~t ~a]adjektiv |
| toponim (geografia, geograficzny) (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa własna jakiegoś punktu lub obszaru geograficznego (miasta, państwa, rzeki itd.); | |
| toponimia (językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się badaniem znaczenia i pochodzenia nazw geograficznych, dział onomastyki; | |
| toponimia (językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się badaniem znaczenia i pochodzenia nazw geograficznych, dział onomastyki; noun | ortnamnsforskning [~en]substantiv |
| toponomastyka (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o nazwach miejscowych, zamieszkałych i niezamieszkałych | |
| toponomastyka (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o nazwach miejscowych, zamieszkałych i niezamieszkałych noun | ortnamnsforskning [~en]substantiv |
| topór narzędzie składające się z drewnianego trzonka i metalowego ostrza, służące np. do rąbania drewna lub mięsa, a dawniej także jako broń; | |
| tor (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Th i liczbie atomowej 90; noun | torium [~et el. toriet el. ~]substantiv |
| tor noun konstrukcja naziemna na stacji kolejowej, zbudowana z szyn, podkładów itp., umieszczona przy peronie, przeznaczona do ruchu pociągów oraz ich zatrzymywania się; | räls [~en; pl. ~ar el. ~er]substantiv spår [~et; pl. ~]substantiv |
| Tora (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święta księga judaizmu składająca się z pięciu ksiąg; | |
| torba noun giętkie opakowanie do przenoszenia rzeczy z uszami lub paskiem | påse [~n påsar]substantiv |
