przedmiot svédül

Lengyel	Svéd
przedmiot noun rzecz, obiekt nieożywiony	föremål [~et; pl. ~]substantiv sak [~en ~er]substantiv
przedmiotowy (gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia noun	föremål [~et; pl. ~]substantiv
przedmiotowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) stanowiący przedmiot prawa	objektiv
przedmiotowy noun dotyczący przedmiotu, materialnego wytworu rzeczywistości	föremål [~et; pl. ~]substantiv
przedmiotowy noun odznaczający się rzeczowością, wynikający z obiektywizmu	objekt [~et; pl. ~]substantiv
uprzedmiotowienie (rzeczownik odczasownikowy) od uprzedmiotowić noun	objektifiering [~en ~ar]substantiv

Korábban kerestél rá