Lengyel-Svéd szótár »
konsonans svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| konsonans (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rym niedokładny, polegający tylko na współbrzmieniu spółgłosek po ostatniej akcentowanej samogłosce (np. grabarz — grabież, pacierz — chociaż) noun | konsonans [~en ~er]substantiv |
| konsonans (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) harmonijne współbrzmienie dźwięków różnej wysokości; noun | konsonans [~en ~er]substantiv |
