Polsk-Svensk ordbok »

konsonans betyder på svenska

PolskaSvenska
konsonans (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rym niedokładny, polegający tylko na współbrzmieniu spółgłosek po ostatniej akcentowanej samogłosce (np. grabarz — grabież, pacierz — chociaż)
noun

konsonans [~en ~er]substantiv

konsonans (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) harmonijne współbrzmienie dźwięków różnej wysokości;
noun

konsonans [~en ~er]substantiv