Svéd | Lengyel |
---|---|
konsonans [~en ~er] substantiv | konsonans(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rym niedokładny, polegający tylko na współbrzmieniu spółgłosek po ostatniej akcentowanej samogłosce (np. grabarz — grabież, pacierz — chociaż) konsonans(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) harmonijne współbrzmienie dźwięków różnej wysokości; współbrzmienie(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jednoczesne brzmienie dźwięków |