przy latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| przydomek noun dodatkowa nazwa nadana komuś, bazująca na cesze charakterystycznej tej osoby | agnomen [agnominis]noun |
| przydział noun to, co przydzielono | cibarianoun |
| przydzielać verb kierować kogoś gdzieś do pracy na dane stanowisko | alloco [allocare, allocavi, allocatus]verb |
| przydzielać verb oddawać w posiadanie albo użytkowanie | assignareverb |
| przygarniać verb brać pod opiekę, dawać schronienie | apprehendo [apprehendere, apprehendi, apprehensus]verb |
| przyglądać się verb patrzeć uważnie, obserwować coś / kogoś | vigilōverb |
| przygłuchy adjective trochę, częściowo głuchy; słabo, źle słyszący | surdaster [surdastra, surdastrum]adjective |
| przygnębić verb dać przygnębienie, wprowadzić kogoś w zły stan psychiczny; spowodować złe samopoczucie u kogoś | , ēvertĕreverb |
| przygnębienie (psychologia, psychologiczny) obniżenie nastroju noun | maeror [maeroris]noun |
| przygnębiony adjective będący w obniżonym nastroju, z poczuciem kłopotów | dissecōadjective |
| przygoda noun niecodzienne, niezwykłe zdarzenie | periculum [periculi]noun |
| przygotowanie ((także, też) w lm) ogół czynności wykonanych z myślą o czymś, co ma nastąpić noun | apparatus [apparatus]noun |
| przygotowany adjective będący gotów do czegoś | preparatusadjective |
| przygotowawczy adjective służący przygotowaniu do czegoś | praeparatoriusadjective |
| przygotowywać verb przyrządzać, organizować coś w określonym celu, tak, aby było gotowe na czas, aby się nadawało do czegoś | parareverb |
| przygotowywać verb stawać się gotowym na coś; zbierać się, szykować się | parōverb |
| przygotowywać verb uprzedzać kogoś o czymś, co ma nastąpić; oswajać kogoś z czymś; nastawiać kogoś na coś | apparo [apparare, apparavi, apparatus]verb |
| przygrywka (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny stanowiący wstęp instrumentalny do jakiegoś większego utworu noun | praelūdiumnoun |
| przyimek (gramatyka) wyraz nieodmienny i niesamodzielny poprzedzający zawsze wyrazy odmieniające się przez przypadki (= imiona) i sygnalizujący związki składniowe między wyrazem poprzedzającym a następującym; noun | praepositio [praepositionis]noun prepositionoun |
| przyjaciel noun osoba obdarzana zaufaniem, żyjąca z kimś w serdecznych stosunkach | amicus [amici]noun |
| przyjacielski adjective serdeczny, życzliwy, przyjazny | amicus [amici]adjective |
| przyjaciółka noun kobieta zaprzyjaźniona z kimś | amica [amicae]noun |
| przyjazd noun dotarcie do jakiegoś miejsca | adventus [adventus]noun |
| przyjazd noun przybycie pojazdu | adventus [adventus]noun |
| przyjaźń noun dobra, serdeczna relacja pomiędzy osobami opierająca się na wzajemnym zaufaniu, pomocy, życzliwości; | amicitia [amicitiae]noun |
| przyjazny adjective taki, który żywi dla kogoś / czegoś uczucie przyjaźni lub jest wyrazem takiego uczucia | amīcusadjective |
| przyjechać verb o człowieku: przybyć za pomocą pojazdu na kołach | fieriverb |
| przyjechać verb o pojeździe na kołach: przybyć | progredior [progredi, progressus sum]verb |
| przyjęcie (rzeczownik odczasownikowy) od przyjąć noun | acceptio [acceptionis]noun |
| przyjęcie noun reakcja na coś lub na kogoś | comissotionoun convivium [convivi(i)]noun |
| przyjemnie adverb w sposób przyjemny, z poczuciem przyjemności | amoenēadverb |
| przyjemność noun cecha tego, co przyjemne; dające zadowolenie, satysfakcjonujące | voluptas [voluptatis]noun |
| przyjemny adjective sprawiający przyjemność, dodatnie wrażenie | amoenus [amoena -um, amoenior -or -us, amoenissimus -a -um]adjective |
| przyjmować verb odbierać coś (rzecz, informację) | accipio [accipere, accepi, acceptus]verb |
| przyjmowanie (rzeczownik odczasownikowy) od przyjmować noun | asciscōnoun |
| przyjść (zobacz) przychodzić verb | venio [venire, veni, ventus]verb |
| przykazanie noun kategoryczne polecenie, nakaz | praeceptum [praecepti]noun |
| przykład noun fakt, obrazujący lub zgodny z twierdzeniem | exemplum [exempli]noun |
