just hollandul
| Angol | Holland |
|---|---|
| just (by a narrow margin, nearly) adverb [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | juistbijwoord nog netbijwoord op een haar nabijwoord |
| just (exactly, precisely, perfectly) adverb [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | preciesbijwoord |
| just (factually fair, correct) adjective [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | billijkbijvoeglijk naamwoord correctbijvoeglijk naamwoord eerlijkbijvoeglijk naamwoord juistbijvoeglijk naamwoord rechtmatigbijvoeglijk naamwoord |
| just (morally fair, righteous) adjective [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | gerechtigbijvoeglijk naamwoord rechtvaardigbijvoeglijk naamwoord |
| just (only, simply, merely) adverb [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | enkelbijwoord gewoonbijwoord maarbijwoord netbijwoord slechtsbijwoord |
| just (recently) adverb [UK: dʒəst] [US: dʒəst] | onlangsbijwoord pasbijwoord zojuistbijwoord zonetbijwoord |
| just about (approximately) adverb [UK: dʒəst ə.ˈbaʊt] [US: dʒəst ə.ˈbaʊt] | zowatbijwoord |
| just in case (in the event) conjunction [UK: dʒəst ɪn keɪs] [US: dʒəst ɪn ˈkeɪs] | voor de zekerheidvoegwoord |
| just like that (without warning) adverb | zo maar ineensbijwoord |
| just now (very close to the present moment) adverb [UK: dʒəst naʊ] [US: dʒəst ˈnaʊ] | daarnetbijwoord netbijwoord zojuistbijwoord zonetbijwoord zoëvenbijwoord |
| justice [justices] (a judge of certain courts) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs] [US: ˈdʒʌst.ɪs] | raadsheersubstantief |
| justice [justices] (fairness, especially with regard to punishment) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs] [US: ˈdʒʌst.ɪs] | rechtsubstantief |
| justice [justices] (judgment and punishment of who wronged another) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs] [US: ˈdʒʌst.ɪs] | berechtingsubstantief rechtsbedelingsubstantief |
| justice [justices] (state of being just or fair) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs] [US: ˈdʒʌst.ɪs] | gerechtigheidsubstantief rechtvaardigheidsubstantief |
| justice [justices] (the civil power dealing with law) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs] [US: ˈdʒʌst.ɪs] | gerechtsubstantief justitiesubstantief |
| Justice of the Peace (judicial officer) noun [UK: ˈdʒʌst.ɪs əv ðə piːs] [US: ˈdʒʌst.ɪs əv ðə ˈpiːs] | vrederechtersubstantief |
| justification [justifications] (reason, explanation, or excuse) noun [UK: ˌdʒʌ.stɪ.fɪˈk.eɪʃ.n̩] [US: ˌdʒʌ.stə.fɪˈk.eɪʃ.n̩] | rechtvaardigingsubstantief |
| justified (having a justification) adjective [UK: ˈdʒʌ.stɪ.faɪd] [US: ˈdʒʌ.stə.ˌfaɪd] | gerechtvaardigdbijvoeglijk naamwoord |
| justify [justified, justifying, justifies] (arrange lines on a page or computer screen) verb [UK: ˈdʒʌ.stɪ.faɪ] [US: ˈdʒʌ.stə.ˌfaɪ] | uitlijnenwerkwoord |
