Svéd | Lengyel |
---|---|
vana [~n vanor] substantiv | nawyk(psychologia, psychologiczny) nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność; obyczajnoun prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; przyzwyczajenienoun wprawanoun zwyczajnoun |
van [~t, ~a] adjektiv | nawykłyadjective przyzwyczajonyadjective |
vanadin [~et] substantiv | wanad(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu V i liczbie atomowej 23; |
devanagari | dewanagari(językoznawstwo, językoznawczy) pismo sylabiczne używane do zapisu m.in. sanskrytu i hindi; |
nirvana [~t] substantiv | nirwananoun |
ovana [~n ovanor] substantiv | nałógnoun |
svan [~en; pl. ~ar hellre än ~or] substantiv | łabędź(ornitologia, ornitologiczny) Cygnus, ptak wodny o białym lub czarnym upierzeniu i długiej smukłej szyi; |