vana meaning in Polish

Swedish	Polish
vana [~n vanor] substantiv	nawyk(psychologia, psychologiczny) nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność; noun obyczajnoun nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; noun przyzwyczajenienoun to do czego ktoś się przyzwyczaił wprawanoun biegłość w wykonywaniu czegoś, nabyta w wyniku ćwiczeń, powtarzania jakiejś czynności zwyczajnoun indywidualny sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach, charakterystyczne dla danej osoby
van [~t, ~a] adjektiv	nawykłyadjective przyzwyczajonyadjective
vanadin [~et] substantiv	wanad(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu V i liczbie atomowej 23; noun
devanagari	dewanagari(językoznawstwo, językoznawczy) pismo sylabiczne używane do zapisu m.in. sanskrytu i hindi;
nirvana [~t] substantiv	nirwananoun w buddyzmie: oświecenie, wyzwolenie, cel praktyki buddyjskiej;
ovana [~n ovanor] substantiv	nałógnoun zakorzeniony nawyk lub upodobanie zazwyczaj oceniane negatywnie
svan [~en; pl. ~ar hellre än ~or] substantiv	łabędź(ornitologia, ornitologiczny) Cygnus, ptak wodny o białym lub czarnym upierzeniu i długiej smukłej szyi; noun

Your history