Lengyel | Svéd |
---|---|
obyczaj noun | form [~en, ~ar]substantiv |
obyczaj noun nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia | vana [~n vanor]substantiv |
obyczaj noun powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach | sed [~en ~er]substantiv |
obyczaj zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje | |
obyczajny adjective | sedesam [~t ~ma]adjektiv |
co kraj, to obyczaj każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje |