Svéd-Lengyel szótár »

upp lengyelül

SvédLengyel
upp adverb

do góryadverb
w kierunku pionowym do ziemi, ponad powierzchnię

w górę(ekonomia, ekonomiczny) wzrastając, zwiększając swoją wartość
adverb

w górę(hydrologia, hydrologiczny) w kierunku źródła
adverb

w góręadverb
określenie kierunku powyżej czegoś

upp- och nedgångar

wzloty i upadkiokresy powodzenia, szczęścia i jego braku

upp med händerna

ręce do górykategoryczny zwrot wzywający do podniesienia rąk w geście poddania

upp och ner

do góry nogamidnem, spodnią częścią w kierunku góry, obrócony o 180 stopni w osi równoległej do podstawy

uppassning [~en] substantiv

obsługanoun
czynność obchodzenia się z czymś lub kimś

uppbragt [n. ~, ~a] adjektiv

oburzonyadjective
odczuwający oburzenie

oburzonyadjective
wyrażający oburzenie

uppbygglig [~t ~a] adjektiv

budującyadjective
pozytywny, cieszący

uppbyggnad [~en ~er] substantiv

układnoun
zbiór elementów powiązanych ze sobą w jakiś sposób;

uppbära [-bar, -burit, -buren -buret -burna, pres. -bär] verb

ściągaćverb
egzekwować podatki lub inne należności

uppdaga [~de ~t] verb

ujawniaćverb
pokazywać coś, co dotąd było niejawne

wyjawiaćverb

uppdagande [~t] substantiv

odkrycienoun
ujawnienie czegoś, co dotąd było skrywane lub nieznane

uppdatera [~de ~t] verb

aktualizowaćverb
czynić aktualnym

odświeżaćverb
czynić ponownie świeżym, przywrócić nowy lub nadać pożądany stan czemuś

uppdela [~de ~t] verb

rozdawaćverb
rozdzielać pomiędzy wiele osób

uppdelning [~en ~ar] substantiv

rozkładnoun
sposób podziału na elementy składowe

uppdikta [~de ~t] verb

fantazjowaćverb

uppdrag [~et; pl. ~] substantiv

sprawanoun
interes, rzecz do załatwienia

zadanienoun
coś, co należy wykonać

uppehåll [~et; pl. ~] substantiv

przerwanoun
czas, w którym wykonywanie jakiejś czynności zostaje zaprzestane na pewien okres; zatrzymanie działania czegoś

uppehålla [-höll, -hållit, -hållen -hållet -hållna, pres. -håller] verb

zatrzymywaćverb

uppehålla sig

przebywaćbyć gdzieś przez pewien czas; pozostawać gdzieś dłużej; spędzać gdzieś czas

znajdowaćbyć w jakimś miejscu

uppenbar [~t ~a] adjektiv

oczywistyadjective
taki, który jest bezsporny, jasny, pewny, określony; taki, co do którego nie ma wątpliwości, którego nie trzeba objaśniać

uppenbara sig

pokazywaćdawać możliwość zobaczenia siebie, ujawniać się

wyłaniaćstać się widocznym

uppenbarelse [~n ~r] substantiv

objawienienoun

uppenbarligen adverb

jawnieadverb
w sposób jawny, widoczny dla każdego, niczego nie ukrywając

uppfinna [uppfann, uppfunnit, uppfunnen uppfunnet uppfunna, pres. uppfinner] verb

wynaleźćverb
odkryć lub opracować coś, co wcześniej było nieznane

uppfart [~en ~er] substantiv

dojazdnoun

uppfatta [~de ~t] verb

usłyszećverb

znajdować(przestarzałe, przestarzały) oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś
verb

uppfattning [~en ~ar] substantiv

wyobrażenienoun
domniemany obraz czegoś, pogląd na jakiś temat

wyobrażenienoun
obraz czegoś (przedmiotu, osoby, przebieg sytuacji) stworzony w świadomości na podstawie spostrzeżeń

uppfinnare [~n; pl. ~, best. pl. -finnarna] substantiv

wynalazcanoun
autor wynalazku, ten, który coś wynalazł

wynalazczyninoun

12