Svéd-Lengyel szótár »

sto lengyelül

SvédLengyel
stork [~en ~ar] substantiv

bocian(ornitologia, ornitologiczny) Ciconia duży ptak brodzący z rodziny bocianów;
noun

bocian(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) bocian biały
noun

bocianica(ornitologia, ornitologiczny) samica bociana
noun

bocianowe(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Ciconiiformes Bonaparte, rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;
noun

bociek(potocznie, potoczny) (pieszczotliwie, pieszczotliwy) bocian
noun

storkna [~de ~t] verb

dławić sięverb

storkova [~n] substantiv

kupa forsynoun

kupa szmalunoun

storlek [~en ~ar] substantiv

rozmiarnoun
wielkość czegoś (pod względem długości, szerokości, objętości lub wysokości)

wielkośćnoun
rozmiary czegoś

storligen adverb

bardzoadverb
służący do podkreślenia cechy przymiotnika, przysłówka lub czasownika w wysokim stopniu, dużo

naderadverb

wielceadverb

storlom [~men ~mar] substantiv

nur czarnoszyi(ornitologia, ornitologiczny) Gavia arctica, duży ptak wodny z rodziny nurów, zamieszkuje północną Eurazję;
noun

storm [~en ~ar] substantiv

nawałnica(książkowy) bardzo obfity gwałtowny deszcz, śnieg, wiatr itp.
noun

nawałnica(książkowy) gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem
noun

storm i ett vattenglas

burza w szklance wodyzamęt wywołany z błahych powodów

stormarknad [~en ~er] substantiv

supermarket(handel, handlowy) ogromny, samoobsługowy sklep wielobranżowy;
noun

stormast [~en ~er] substantiv

grotmaszt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) główny maszt statku żaglowego;
noun

stormästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych;
noun

stormhatt [~en ~ar] substantiv

tojad(botanika, botaniczny) rodzaj roślin wieloletnich z rodziny jaskrowatych;
noun

stormig [~t ~a] adjektiv

huraganowyadjective
związany z huraganem

störning [~en ~ar] substantiv

zaburzenienoun
nieprawidłowość w działaniu czegoś powodująca odchylenie od określonej normy

Storpolen

Wielkopolska(geografia, geograficzny) kraina w środkowo-zachodniej Polsce;

Storpolens vojvodskap

województwo wielkopolskie(administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w zachodniej części centralnej Polski, z siedzibą władz w Poznaniu;

storrams

kokoryczka wielokwiatowa(botanika, botaniczny) Polygonatum multiflorum, gatunek byliny z rodzaju kokoryczka, występującej w Europie, Azji i Ameryce Północnej;

större fregattfågel

fregata średnia(ornitologia, ornitologiczny) Fregata minor, ptak z rodziny fregatowatych

större hackspett

dzięcioł duży(ornitologia, ornitologiczny) Dendrocopos major, pospolity gatunek dzięcioła;

större snabelsvärmare

zmrocznik gładysz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Deilephila elpenor, gatunek motyla z rodziny zawisakowatych;

storsäljare [~n; pl. ~, best. pl. -säljarna] substantiv

bestsellernoun
dobrze sprzedająca się książka, utwór muzyczny (płyta), filmowy czy inny

storsegel [-seglet; pl. ~, best. pl. -seglen] substantiv

grot(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) najważniejszy żagiel na dowolnej jednostce pływającej o napędzie żaglowym;
noun

storsint [n. ~, ~a] adjektiv

łaskawieadjective
w sposób łaskawy, wspaniałomyślnie, wielkodusznie, życzliwie

wielkodusznyadjective
taki, który charakteryzuje się wielkimi zaletami ducha, zwłaszcza szlachetnością i wyrozumiałością

wspaniałomyślnyadjective
szlachetny, potrafiący wybaczać; serdeczny, wyrozumiały

storskalig [~t ~a] adjektiv

wielkoformatowyadjective
mający wielki format

storskarv [~en ~ar] substantiv

chciwiec(pejoratywnie, pejoratywny) człowiek chcący jak najwięcej zysku tylko dla siebie
noun

storskrake [~n -skrakar] substantiv

nurogęś(ornitologia, ornitologiczny) Mergus merganser, tracz nurogęś, gatunek dużego wodnego ptaka z rodziny kaczkowatych, grupy traczy;
noun

storslagen [-slaget -slagna] adjektiv

imponującyadjective
godny podziwu z powodu rozmiarów

wzniośleadjective
w sposób wzniosły; odznaczając się szlachetnością

storslägga [~n -släggor] substantiv

młotnoun

2345