Svéd | Lengyel |
---|---|
stöld [~en ~er] substantiv | kradzieżnoun |
stolle [~n stollar] substantiv | oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie świr(potocznie, potoczny) osoba chora umysłowo wariat(potocznie, potoczny) człowiek chory psychicznie |
stolleri [~et ~er] substantiv | wariactwo(potocznie, potoczny) szalone zachowanie, czyn niedorzeczny, sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem |
stollift [~en ~ar] substantiv | wyciąg krzesełkowynoun |
stollig [~t ~a] adjektiv | wariackiadjective zwariowany(potocznie, potoczny) szalony, niespełna rozumu, nieokiełznany lub niepohamowany |
Stolp | Słupsk(geografia, geograficzny) miasto w północnej Polsce; |
stolpe ut | plakatowydotyczący plakatu, wykorzystywany do produkcji plakatu |
stolpiller [-pillret; pl. ~, best. pl. -pillren] substantiv | czopek(medycyna, medyczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lekarstwo do przyjmowania doodbytniczo, rzadziej dopochwowo lub docewkowo; |
stolt [n. ~, ~a] adjektiv | dumnieadjective dumnyadjective dumnyadjective |
stolt som en tupp | dumny jak pawbardzo dumny |
stolthet [~en ~er] substantiv | duma(przenośnie, przenośnia) coś lub ktoś będący powodem czyjejś dumy (1.1) dumanoun dumanoun |
stoltsera [~de ~t] verb | chełpić sięverb |
stomatologi [~n] substantiv | stomatologia(medycyna, medyczny) dział medycyny, dziedzina zajmująca się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, błony śluzowej jamy ustnej, stawu skroniowo-żuchwowego człowieka; |
stomme [~n stommar] substantiv | kadłub(anatomia, anatomiczny) tułów, szczególnie jeśli bez kończyn kadłubnoun oprawanoun szkic(przenośnie, przenośnia) zarys, konspekt, plan pracy szkicnoun szkielet(przenośnie, przenośnia) struktura, ogólny zarys czegoś szkielet(technologia, technika, techniczny) podstawa konstrukcji wiązanie(budownictwo) sposób ułożenia kamieni lub cegieł w murze; zarysnoun zarysnoun |
stön [~et; pl. ~] substantiv | jęknoun jęknoun |
stöna [~de ~t] verb | jęczećverb stękaćverb |
stöpa om | przekształcaćzmieniać coś w coś innego, nadawać czemuś inną formę |
stopp | zatrzymanie(rzeczownik odczasownikowy) od zatrzymać |
stoppa [~de ~t] verb | cerowaćverb łgać(książkowy) kłamać parada(jeździectwo, jeździecki) w ujeżdżeniu: zatrzymanie i zebranie konia; powstrzymywaćverb |