Svéd-Lengyel szótár »

spä lengyelül

SvédLengyel
spä [spädde, spätt, spädd n. spätt, pres. spär el. späder] verb

rozcieńczać(chemia, chemiczny) zmniejszać stężenie roztworu, dodając rozpuszczalnik
verb

späck [~et] substantiv

sadłonoun
zwierzęca tkanka tłuszczowa

słonina(spożywczy) produkt spożywczy wytwarzany z podskórnego tłuszczu z boków i grzbietu świń;
noun

späckhuggare [~n; pl. ~, best. pl. -huggarna] substantiv

orka(zoologia, zoologiczny) Orcinus orca L., drapieżny gatunek delfina, ubarwiony w czarno-białe plamy;
noun

späd [spätt späda] adjektiv

wątłyadjective
słabej budowy

späda

rozcieńczać(chemia, chemiczny) zmniejszać stężenie roztworu, dodając rozpuszczalnik

rozrzedzić

rozwodnić

späda ut

rozprowadzaćdoprowadzać do rozcieńczenia czegoś

spädbarn [~et; pl. ~] substantiv

niemowlak(potocznie, potoczny) małe dziecko nieumiejące jeszcze mówić
noun

niemowlęnoun
małe dziecko nie umiejące jeszcze mówić;

späkelse

umartwianie(rzeczownik odczasownikowy) od umartwiać

späkning [~en ~ar] substantiv

umartwianie(rzeczownik odczasownikowy) od umartwiać
noun

spänd [spänt ~a] adjektiv

napiętyadjective
przepełniony napięciem psychicznym

spänna [spände, spänt, spänd n. spänt, pres. spänner] verb

naciągaćverb
napinać przez ciągnięcie

napinaćverb

napinać sięverb

naprężaćverb

opinaćverb
przylegać ciasno

opinaćverb
ściśle przylegać

przeciągaćverb
wyciągać swoje członki w boki lub do góry

prężyć sięverb

rozciągać(sport, sportowy) zwiększać giętkość mięśni i ciała
verb

wytężać sięverb

spänn [pl. ~] substantiv

napięcienoun

naprężenienoun

spänna bågen för högt

przeciągać strunęprzekraczać dozwolone granice w postępowaniu, pozwalać sobie na zbyt wiele, przesadzać w czymś

spänna upp

piędź(historia, historyczny, historycznie) (metrologia, metrologiczny) dawna miara długości równa odległości od końca kciuka do końca palca środkowego lub małego rozpostartej dłoni dorosłego mężczyzny (ok. 8 cali);

spännande adjektiv

pasjonującyadjective
szczególnie ciekawy, wyjątkowo interesujący

spänne [~t ~n] substantiv

sprzączkanoun
element umieszczany na końcu paska, służący do spinania, zapinania;

spann [~en; pl. ~ar, el. spänner] substantiv

kubełnoun

powłoka liniowanoun

spänning [~en ~ar] substantiv

napięcie(fizyka, fizyczny) (elektryczność) różnica potencjałów pola elektrycznego; (potocznie, potoczny) potencjał takiego pola względem Ziemi lub innego znanego punktu odniesienia
noun

napięcie(fizyka, fizyczny) naprężenie
noun

napięcienoun
stan psychiczny, podczas którego ktoś jest zaniepokojony, odczuwa obawę przed nadchodzącą sytuacją

podniecenienoun

suspensa(kościelny) kara stosowana wobec duchownych, polegająca na zakazie lub ograniczeniu możliwości pełnienia czynności przynależnych z racji stanu lub funkcji;
noun

zawiesina(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) gazowy lub ciekły układ niejednorodny substancji, zwykle dwóch, w postaci cząstek jednej rozproszonych w drugiej;
noun

zawieszenie(motoryzacja) układ elementów, które łączą koła z podwoziem pojazdu;
noun

zawieszenie(rzeczownik odczasownikowy) od zawiesić
noun

12