Svenska | Polska |
---|---|
spä [spädde, spätt, spädd n. spätt, pres. spär el. späder] verb | rozcieńczać(chemia, chemiczny) zmniejszać stężenie roztworu, dodając rozpuszczalnik |
späck [~et] substantiv | sadłonoun słonina(spożywczy) produkt spożywczy wytwarzany z podskórnego tłuszczu z boków i grzbietu świń; |
späckhuggare [~n; pl. ~, best. pl. -huggarna] substantiv | orka(zoologia, zoologiczny) Orcinus orca L., drapieżny gatunek delfina, ubarwiony w czarno-białe plamy; |
späd [spätt späda] adjektiv | wątłyadjective |
späda | rozcieńczać(chemia, chemiczny) zmniejszać stężenie roztworu, dodając rozpuszczalnik |
späda ut | rozprowadzaćdoprowadzać do rozcieńczenia czegoś |
spädbarn [~et; pl. ~] substantiv | niemowlak(potocznie, potoczny) małe dziecko nieumiejące jeszcze mówić niemowlęnoun |
späkelse | umartwianie(rzeczownik odczasownikowy) od umartwiać |
späkning [~en ~ar] substantiv | umartwianie(rzeczownik odczasownikowy) od umartwiać |
spänd [spänt ~a] adjektiv | napiętyadjective |
spänna [spände, spänt, spänd n. spänt, pres. spänner] verb | naciągaćverb napinaćverb napinać sięverb naprężaćverb opinaćverb opinaćverb przeciągaćverb prężyć sięverb rozciągać(sport, sportowy) zwiększać giętkość mięśni i ciała wytężać sięverb |
spänn [pl. ~] substantiv | napięcienoun naprężenienoun |
spänna bågen för högt | przeciągać strunęprzekraczać dozwolone granice w postępowaniu, pozwalać sobie na zbyt wiele, przesadzać w czymś |
spänna upp | piędź(historia, historyczny, historycznie) (metrologia, metrologiczny) dawna miara długości równa odległości od końca kciuka do końca palca środkowego lub małego rozpostartej dłoni dorosłego mężczyzny (ok. 8 cali); |
spännande adjektiv | pasjonującyadjective |
spänne [~t ~n] substantiv | sprzączkanoun |
spann [~en; pl. ~ar, el. spänner] substantiv | kubełnoun powłoka liniowanoun |
spänning [~en ~ar] substantiv | napięcie(fizyka, fizyczny) (elektryczność) różnica potencjałów pola elektrycznego; (potocznie, potoczny) potencjał takiego pola względem Ziemi lub innego znanego punktu odniesienia napięcie(fizyka, fizyczny) naprężenie napięcienoun podniecenienoun suspensa(kościelny) kara stosowana wobec duchownych, polegająca na zakazie lub ograniczeniu możliwości pełnienia czynności przynależnych z racji stanu lub funkcji; zawiesina(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) gazowy lub ciekły układ niejednorodny substancji, zwykle dwóch, w postaci cząstek jednej rozproszonych w drugiej; zawieszenie(motoryzacja) układ elementów, które łączą koła z podwoziem pojazdu; zawieszenie(rzeczownik odczasownikowy) od zawiesić |