Svéd-Lengyel szótár »

rit lengyelül

SvédLengyel
rit [~en ~er] substantiv

ryt(historia, historyczny, historycznie) rodzaj system wtajemniczeń w wolnomularstwie
noun

ryt(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (antropologia, antropologiczny) ustalony obrządek
noun

ryt(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z obrządków w rodzinie liturgicznej;
noun

rytuał(antropologia, antropologiczny) zespół specyficznych sekwencji sformalizowanych, symbolicznych czynów i wypowiedzi, charakterystyczny dla danej kultury;
noun

rita [~de ~t] verb

kreślićverb
rysować kreski, linie

kreślićverb
wykonywać ręcznie rysunek techniczny

narysowaćverb

rysowaćverb
tworzyć rysunek, szkic za pomocą ołówka, kredki, węgla, kredy lub innego twardego narzędzia

Rita [~de ~t] verb

Rytaverb
imię żeńskie;

rita av

odrysowywaćrysując, kopiować coś

ritbräda

tablet(informatyka, informatyczny) urządzenie wskazujące służące przede wszystkim do rysowania elementów graficznych na komputerze, używane zamiast myszki komputerowej;

ritning [~en ~ar] substantiv

rysowanie(rzeczownik odczasownikowy) od rysować
noun

rysuneknoun
to, co zostało narysowane;

ritplatta

tablet(informatyka, informatyczny) urządzenie wskazujące służące przede wszystkim do rysowania elementów graficznych na komputerze, używane zamiast myszki komputerowej;

ritual [~en el. ~et; pl. ~er el. ~] substantiv

rytuał(antropologia, antropologiczny) zespół specyficznych sekwencji sformalizowanych, symbolicznych czynów i wypowiedzi, charakterystyczny dla danej kultury;
noun

rituell [~t ~a] adjektiv

obrzędowyadjective
mający znaczenie obrzędu, związany z obrzędem, oparty na obrzędach

rytualnyadjective
związany z rytuałem, dotyczący rytuału

abderit

abderyta(historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec miasta Abdera w Tracji uchodzący w opinii starożytnych Greków za uosobienie głupoty, filisterstwa i kołtuństwa

alexandrit

aleksandryt(mineralogia, mineralogiczny) minerał, rzadka, przezroczysta odmiana chryzoberylu;

algoritm [~en ~er] substantiv

algorytmnoun
sposób postępowania w określonej sytuacji, przepis;

algoritmisk [~t ~a] adjektiv

algorytmicznyadjective
związany z algorytmami, algorytmiką, dotyczący algorytmów, algorytmiki

alkoholfri [~tt ~a] adjektiv

bezalkoholowyadjective
niezawierający, pozbawiony alkoholu

bezwodny(technologia, technika, techniczny) niepotrzebujący wody do działania
adjective

alliansfri [~tt ~a] adjektiv

Trzeci Świat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) XX wiek grupa państw nienależąca ani do bloku kapitalistycznego (pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych), ani do komunistycznego (ZSRR)
adjective

Trzeci Świat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) kraje słabo rozwinięte gospodarczo, przeważnie byłe kolonie;
adjective

Alpes-Maritimes

Alpy Nadmorskie(geografia, geograficzny) (administracja) francuski departament, położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże;

anhydrit

anhydryt(mineralogia, mineralogiczny) minerał, siarczan wapnia (CaSO4);

aperitif [~en ~er] substantiv

aperitif(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój alkoholowy podawany przed posiłkiem dla pobudzenia apetytu
noun

aritmetik [~en] substantiv

arytmetycznynoun
dotyczący arytmetyki, związany z arytmetyką

arytmetyka(matematyka, matematyczny) gałąź matematyki, zajmująca się własnościami liczb i związkami między liczbami;
noun

rachunki(potocznie, potoczny) (przestarzałe, przestarzały) (edukacja, edukacyjny) matematyka jako przedmiot w początkowym okresie nauczania
noun

rachunkowy(matematyka, matematyczny) dotyczący obliczeń; dokonywany rachunkiem
noun

aritmetisk talföljd

ciąg arytmetyczny(matematyka, matematyczny) ciąg liczbowy, którego każdy następny wyraz można otrzymać dodając do poprzedniego tę samą liczbę;

arkimandrit [~en ~er] substantiv

archimandryta(kościelny) przełożony klasztoru w katolickich Kościołach wschodnich
noun

archimandrytanoun
w okresie wczesnego chrześcijaństwa: opiekun klasztorów na terenie danej diecezji

auktoritarism

autorytaryzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) system rządów opartych na bezwzględnym posłuchu obywateli

auktoritet [~en ~er] substantiv

autorytetnoun
człowiek mający uznanie i wpływ na innych ludzi

autorytetnoun
wpływ osobisty, powaga, prestiż

powaganoun
autorytet, poważanie, prestiż

powaganoun
osoba ciesząca się poważaniem, uznaniem, autorytetem

12