Lengyel-Svéd szótár »
ryta svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| Ryta verb imię żeńskie; | Rita [~de ~t]verb |
| abderyta (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec miasta Abdera w Tracji uchodzący w opinii starożytnych Greków za uosobienie głupoty, filisterstwa i kołtuństwa | |
| archimandryta (kościelny) przełożony klasztoru w katolickich Kościołach wschodnich noun | arkimandrit [~en ~er]substantiv |
| archimandryta noun w okresie wczesnego chrześcijaństwa: opiekun klasztorów na terenie danej diecezji | arkimandrit [~en ~er]substantiv |
| autorytarny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dotyczący autorytaryzmu adjective | auktoritär [~t ~a]adjektiv |
| autorytaryzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) system rządów opartych na bezwzględnym posłuchu obywateli | |
| autorytatywny adjective oparty na wiarygodnym autorytecie | myndig [~t ~a]adjektiv |
| autorytatywny adjective władczy, stanowczy | auktoritär [~t ~a]adjektiv |
| celebryta (telewizja, telewizyjny) ktoś popularny, znany, sławny, rozpoznawany przez ludzi, pojawiający się w mediach noun | kändis [~en ~ar]substantiv |
| charytatywny adjective dobroczynny, wspierający biednych, potrzebujących i zagrożonych marginalizacją w życiu społecznym | karitativ [~t ~a]adjektiv |
| hipokryta noun osoba dwulicowa, obłudna, nieszczera, fałszywa | hycklare [~n; pl. ~, best. pl. hycklarna]substantiv |
| irytacja noun stan rozdrażnienia | irritation [~en ~er]substantiv |
| korytarz (budownictwo) wąskie pomieszczenie łączące inne pomieszczenia w budynku; | |
| korytarz (budownictwo) wąskie pomieszczenie łączące inne pomieszczenia w budynku; noun | korridor [~en ~er]substantiv |
| purytański (przenośnie, przenośnia) surowy pod względem obyczajowym i moralnym noun | puritan [~en ~er]substantiv |
| purytański (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dotyczący purytanizmu albo purytanów noun | puritan [~en ~er]substantiv |
| rarytas noun rzecz rzadko spotykana, osobliwa | raritet [~en ~er]substantiv |
| wiek emerytalny (urzędowy) rok życia, od którego osoba ubezpieczona na życie nabywa prawo do świadczenia z tytułu dożycia tego wieku; wiek, od którego pracownik może odejść na emeryturę; noun | pensionsålder [~n -åldrar]substantiv |
| Wielka Brytania (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie; noun | Storbritanniensubstantiv |
| Wielka Brytania (geografia, geograficzny) wyspa między Oceanem Atlantyckim a Morzem Północnym; noun | Storbritanniensubstantiv |
| Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (oficjalnie) nazwa państwa leżącego w Europie Zachodniej składającego się z Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii Północnej; | |
| Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej |
