Svéd | Lengyel |
---|---|
predika [~de ~t] verb | głosić(podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie kazać(przestarzałe, przestarzały) głosić kazanie |
predika för de redan frälsta | wyważać otwarte drzwiwymyślać niepotrzebnie to, co zostało już wymyślone lub dowiedzione |
predikan [best. ~; i pl. används predikningar] substantiv | kazanie(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) nadęta mowa umoralniająca kazanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) religijna przemowa, której celem jest przekazanie prawd wiary i zasad życia moralnego, w chrześcijaństwie także część mszy lub nabożeństwa; |
predikant [~en ~er] substantiv | kaznodzieja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto wygłasza kazania; rekolekcjonista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w katolicyzmie: głoszący rekolekcje |
Predikaren substantiv | Eklezjastes(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) Księga Koheleta Eklezjastes(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) starożytny żydowski pisarz, autor Księgi Koheleta; |
predikat [~et; pl. ~] substantiv | orzeczenie(językoznawstwo, językoznawczy) część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu |
predikativ | orzecznikowy(gramatyka) związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika |
predikativ [~t, ~a] adjektiv | orzecznikadjective |
bergspredikan [best. ~] substantiv | kazanie na górzenoun |
hatpredikant | kaznodzieja nienawiściosoba siejąca publicznie ideologiczną nienawiść, często podbudowaną religijnie |
tv-predikant | teleewangelista(telewizja, telewizyjny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek głoszący i komentujący ewangelię poprzez telewizję |