Lengyel-Svéd szótár »
orzecznik svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| orzecznik (językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; noun | attribut [~et; pl. ~]substantiv |
| orzecznik adjective | predikativ [~t, ~a]adjektiv |
| orzecznikowy (gramatyka) związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika |
