Swedish | Polish |
---|---|
orden [best. ~; pl. ordnar] substantiv | ordernoun porządkowynoun porządkowynoun zakon(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne; |
Cisterciensorden substantiv | cysters(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik z zakonu założonego przez św. Roberta z Molesme; |
de tio budorden | dziesięcioro przykazań(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju |
fjord [~en ~ar] substantiv | fiord(geografia, geograficzny) rodzaj głębokiej zatoki wrzynającej się w ląd; |
Flensburgfjorden | Zatoka Flensburska(geografia, geograficzny) zatoka w południowo–zachodniej części Morza Bałtyckiego, stanowiąca część granicy pomiędzy Danią a Niemcami; |
Gyllene horden | |
hjord [~en ~ar] substantiv | stado(zoologia, zoologiczny) grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej; |
hord [~en ~er] substantiv | horda(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) wojsko koczowniczych ludów tureckich i mongolskich horda(książkowy) tłum, zgraja, banda tłumnoun wataha(przenośnie, przenośnia) duża grupa ludzi, zwykle niebezpieczna lub uciążliwa dla otoczenia |
jorden | Ziemia(astronomia, astronomiczny) trzecia pod względem oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego; |
Jorden | Ziemia(astronomia, astronomiczny) trzecia pod względem oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego; |
jord [~en ~ar] substantiv | gleba(geologia, geologiczny) (rolnictwo, rolniczy) powierzchniowa warstwa litosfery wzbogacona w substancje organiczne wskutek procesów glebotwórczych; grunt(budownictwo) substancja silnie wiążąca się z podłożem, pełniąca funkcję podkładu przy tynkowaniu, malowaniu, politurowaniu itp., a także w malarstwie, jako podkład pod malowidło; także wyschnięta warstwa tej substancji; gruntnoun masa(elektryczność) połączenie wyrównujące potencjały z potencjałem ziemi lub z przewodem ochronnym; podłoże(rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) wierzchnia warstwa ziemi pod uprawę ziemia(geografia, geograficzny) kraina geograficzna ziemianoun ziemianoun |
Jordens salt | sól zieminajbardziej wartościowi ludzie |
lerjord [~en ~ar] substantiv | ił(geologia, geologiczny) drobnoziarnista skała osadowa zbudowana głównie z minerałów ilastych; |
Norden substantiv | Północ(potocznie, potoczny) kraje znajdujące się na północ od mówiącego; również obszary o mroźnym klimacie |
oordentlig [~t ~a] adjektiv | bałaganiarskiadjective nieporządnyadjective |
skräda orden | |
snöbollsjorden | |
ta orden ur munnen på någon | wyjąć z ustpowiedzieć to, co ktoś miał na myśli |
utomordentlig [~t ~a] adjektiv | wybitnyadjective znakomityadjective |
varda [vart, vorden vordet vordna; sup. saknas, pres. varder, pres. konjunktiv varde] verb | stawaćverb |