motstånd lengyelül

Svéd	Lengyel
motstånd [~et; pl. ~] substantiv	buntnoun sprzeciw, opór, protest opór(fizyka, fizyczny) siła bierna pojawiająca się w trakcie wprawiania ciała w ruch lub spowodowana ruchem tego ciała, skierowana w stronę przeciwną od kierunku ruchu noun opórnoun akt przeciwstawiania się cudzej przemocy, woli, rozkazom itp. opórnoun w lm przeszkody, utrudnienia
motståndare [~n; pl. ~, best. pl. -ståndarna] substantiv	adwersarz(przestarzałe, przestarzały) oponent, rywal noun przeciwniczkanoun przeciwnik(wojskowość, wojskowy) (sport, sportowy) także przenośnie ten, przeciwko któremu się walczy lub rozgrywa grę noun przeciwniknoun ten, kto jest czemuś przeciwny
motståndskraftig [~t ~a] adjektiv	odpornyadjective mający wysoką odporność i wytrzymałość; silny, wytrzymały odpornyadjective taki, na którego dana rzecz nie ma wpływu; obojętny
följa minsta motståndets lag	iść po linii najmniejszego oporuwybierać najprostsze, najłatwiejsze rozwiązanie, niewymagające trudu, wysiłku
meningsmotståndare [~n; pl. ~, best. pl. -motståndarna] substantiv	przeciwnik(wojskowość, wojskowy) (sport, sportowy) także przenośnie ten, przeciwko któremu się walczy lub rozgrywa grę noun
oemotståndlig [~t ~a] adjektiv	nieodpartyadjective taki, któremu nie da się oprzeć

Korábban kerestél rá