Svéd-Lengyel szótár »

mask lengyelül

SvédLengyel
mask

maseczka(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) krem, nierzadko z dodatkami, nakładany na twarz w celu poprawienia kondycji cery;

maskaprzykrycie twarzy lub jej części z otworami na oczy, używana w różnych celach, np. ochronnych lub obrzędowych;

robak(zoologia, zoologiczny) (przestarzałe, przestarzały) typ bezkręgowca o nitkowatym kształcie;

mask [~en, ~ar] substantiv

impasnoun

förra [mask. förre] adjektiv

byłyadjective
taki, który był i przestał istnieć lub przestał pełnić jakąś funkcję, występować w jakiejś roli

przeszły(gramatyka) odnoszący się do czasu przeszłego
adjective

przeszłyadjective
taki, który już minął

zeszłyadjective
taki, który minął, odbył się już i należy do przeszłości; poprzedni, przed tym, który jest teraz (najczęściej w odniesieniu do czasu)

nästa [mask. näste]

bliźni(biblijny) każdy człowiek

przyszłynastępny, bliski w czasie

sista [mask. siste]

ostatniznajdujący się na końcu listy, kolejności

maska

oczkodziura w pończosze lub rajstopach

okootwór pomiędzy węzłami (splotami) sieci

maska [~n, maskor] substantiv

wymigiwać sięnoun

Maskarenerna

Maskareny(geografia, geograficzny) archipelag na Oceanie Indyjskim, na wschód od Madagaskaru;

maskaron

maszkaron(architektura, architektoniczny) ozdobny detal architektoniczny w kształcie głowy;

maskerad [~en ~er] substantiv

przyczajony(przenośnie, przenośnia) taki, który skrywa myśli i zamiary i czeka na właściwy moment, by je ujawnić
noun

maskeradbal [~en ~er] substantiv

bal maskowynoun
zabawa, której uczestnicy zakładają maski na twarz oraz często są w przebraniu

maskformigt bihang

wyrostek robaczkowy(anatomia, anatomiczny) cienkie uwypuklenie jelita ślepego u niektórych ssaków, m.in. u człowieka;

maskin [~en ~er] substantiv

maszyna(technologia, technika, techniczny) urządzenie zawierające mechanizm lub zespół współdziałających mechanizmów, służące do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy
noun

maszynowynoun
związany z maszyną, dotyczący maszyny

maskingevär [~et; pl. ~] substantiv

karabin maszynowy(wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm;
noun

mitralieza(wojskowość, wojskowy) dawne małe działo szybkostrzelne, wielolufowe
noun

maskinläsning

OCR(informatyka, informatyczny) proces zamieniający tekst zawarty w obrazie w jego cyfrową reprezentację, optyczne rozpoznawanie pisma;

maskinrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv

maszynownia(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) przedział statku mieszczący układ napędowy;
noun

maskinskriverska [~n -skriverskor] substantiv

maszynistkanoun
kobieta zawodowo pisząca na maszynie do pisania

maskinskrivning [~en ~ar] substantiv

maszynopisanienoun
pisanie na maszynie

maskintelegraf [~en] substantiv

telegraf maszynowynoun

maskinvara [~n -varor] substantiv

hardware(informatyka, informatyczny) (środowiskowy) sprzęt komputerowy, materialna część komputera
noun

maskot [~en ~ar] substantiv

maskotkanoun
coś, rzadziej ktoś, mające przynieść szczęście

maskros [~en ~or] substantiv

dmuchawiec(potocznie, potoczny) (botanika, botaniczny) przekwitnięty kwiat mniszka lekarskiego
noun

mlecz(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju mleczy (1.1)
noun

mlecz(botanika, botaniczny) Sonchus L., liczący około 60 gatunków rodzaj roślin z rodziny astrowatych;
noun

mlecz(potocznie, potoczny) (botanika, botaniczny) mniszek lekarski
noun

mniszek lekarski(systematyka) (botanika, botaniczny) Taraxacum officinale F.H. Wigg., rodzaj roślin z rodziny astrowatych;
noun

maskulin [~t ~a] adjektiv

męski(biologia, biologiczny) zawierający cechy, organy (głównie płciowe) właściwe samcom
adjective

męskiadjective
dotyczący mężczyzny, przeznaczony dla mężczyzny

maskulinum [maskulinet maskuliner] substantiv

rodzaj męski(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci męskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku
noun

maskäten [-ätet -ätna] adjektiv

robaczywyadjective
pełen robaków lub nadjedzony przez robaki

ansiktsmask [~en ~er] substantiv

charakteryzacja(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) rezultat charakteryzacji (1.1)
noun

12