Svéd | Lengyel |
---|---|
mästare [~n; pl. ~, best. pl. mästarna] substantiv | majsternoun mistrz(rzemiosło, rzemieślniczy) najwyższy stopień kształcenia zawodowego; mistrznoun |
badmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | ratowniknoun |
barmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | barmannoun |
borgmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | burmistrz(administracja) urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej; burmistrzyninoun mer(administracja) przewodniczący rady miejskiej lub gminy we Francji, sprawujący jednocześnie władzę wykonawczą; |
glasmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | szklarznoun |
häxmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | czarnoksiężniknoun wiedźmin(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (fantasy) człowiek poddany kontrolowanej mutacji, by jako najemnik zabijać potwory |
jägmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | gajowy(leśnictwo) pracownik nadleśnictwa opiekujący się określoną częścią lasu |
kapellmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | kapelmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent |
konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek |
riksstallmästare | koniuszy(historia, historyczny, historycznie) od XIV w. w dawnej Polsce, dworski tytuł honorowy pochodzący od koniuszego (1.1) koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; |
ryttmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | rotmistrz(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień oficerski w kawalerii, będący odpowiednikiem rangi kapitana; |
stallmästare | koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; |
stormästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych; |
trädgårdsmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | ogrodniczkanoun ogrodnik(ogrodnictwo, ogrodniczy) osoba zajmująca się ogrodem |
vaktmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | dozorcanoun dozorcanoun dozorczyninoun |