Svensk-Polsk ordbok »

mästare betyder på polska

SvenskaPolska
mästare [~n; pl. ~, best. pl. mästarna] substantiv

majsternoun
samodzielny rzemieślnik, który prowadzi warsztat i szkoli uczniów

mistrz(rzemiosło, rzemieślniczy) najwyższy stopień kształcenia zawodowego;
noun

mistrznoun
osoba najlepsza w czymś

badmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

ratowniknoun
osoba pilnująca bezpieczeństwa na kąpielisku

barmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

barmannoun
osoba, która obsługuje bufet w barze;

borgmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

burmistrz(administracja) urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej;
noun

burmistrzyninoun
urzędniczka stojąca na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej

mer(administracja) przewodniczący rady miejskiej lub gminy we Francji, sprawujący jednocześnie władzę wykonawczą;
noun

glasmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

szklarznoun
rzemieślnik trudniący się szkleniem okien lub wytwarzaniem szklanych przedmiotów

häxmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

czarnoksiężniknoun
osoba zajmująca się czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi

wiedźmin(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (fantasy) człowiek poddany kontrolowanej mutacji, by jako najemnik zabijać potwory
noun

jägmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

gajowy(leśnictwo) pracownik nadleśnictwa opiekujący się określoną częścią lasu
noun

kapellmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

kapelmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent
noun

konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek
noun

riksstallmästare

koniuszy(historia, historyczny, historycznie) od XIV w. w dawnej Polsce, dworski tytuł honorowy pochodzący od koniuszego (1.1)

koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach;

ryttmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

rotmistrz(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień oficerski w kawalerii, będący odpowiednikiem rangi kapitana;
noun

stallmästare

koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach;

stormästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych;
noun

trädgårdsmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

ogrodniczkanoun
kobieta, dziewczyna pracująca w ogrodzie

ogrodnik(ogrodnictwo, ogrodniczy) osoba zajmująca się ogrodem
noun

vaktmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv

dozorcanoun
ktoś pilnujący czegoś lub kogoś

dozorcanoun
osoba opiekująca się budynkiem mieszkalnym, utrzymująca czystość w nim i wokół niego

dozorczyninoun

Sökhistorik