Svéd | Lengyel |
---|---|
karelsk [~t ~a] adjektiv | karelskiadjective |
karelska [~n karelskor] substantiv | Karelka(etnografia, etnograficzny) kobieta z ugrofińskiego ludu zamieszkującego Karelię; karelski(językoznawstwo, językoznawczy) język karelski; |
Karelska republiken | Republika Karelii(geografia, geograficzny) (administracja) oficjalna nazwa Karelii jako jednostki administracyjnej Federacji Rosyjskiej |
Karen | Karinaimię żeńskie; |
karg [~t ~a] adjektiv | jałowyadjective nieurodzajnyadjective |
Karibien | Karaiby(geografia, geograficzny) rejon pomiędzy kontynentami Ameryk; |
karibisk [~t ~a] adjektiv | karaibskiadjective |
Karibiska havet | Morze Karaibskie(geografia, geograficzny) morze położone na północ od Ameryki Południowej, część Oceanu Atlantyckiego; |
karies substantiv | próchnica(stomatologia, stomatologiczny) choroba bakteryjna twardych tkanek zębów, powodująca powstawanie ubytków; |
karikatyr [~en ~er] substantiv | karykaturanoun |
karikatyrisk [~t ~a] adjektiv | karykaturalnyadjective |
karikatyrist | karykaturzysta(sztuka) rysownik karykatur, autor karykatur |
karikatyrtecknare | karykaturzysta(sztuka) rysownik karykatur, autor karykatur |
karikera [~de ~t] verb | karykaturowaćverb |
Karin | Karinaimię żeńskie; |
käring [~en ~ar] substantiv | babsko(pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) (pejoratywnie, pejoratywny) kobieta brzydka lub niesympatyczna |
karisk | karyjskizwiązany z Karią, dotyczący Karii |
karisma [~n karismer] substantiv | charyzmanoun charyzmat(teologia, teologiczny) szczególny dar otrzymywany przez człowieka od Ducha Świętego; |
karismatisk [~t ~a] adjektiv | charyzmatyczny(socjologia, socjologiczny) obdarzony charyzmą, estymą charyzmatyk(teologia, teologiczny) członek ewangelikalnego Kościoła charyzmatycznego charyzmatyk(teologia, teologiczny) członek wspólnoty charyzmatycznej charyzmatyk(teologia, teologiczny) ktoś obdarzony charyzmatami; |
karitativ [~t ~a] adjektiv | charytatywnyadjective dobroczynnyadjective |
Karkau | Kraków(geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie małopolskim, dawna stolica Polski; |
karl [~en el. ~n; pl. ~ar] substantiv | człowiek(antropologia, antropologiczny) Homo sapiens Linnaeus, istota o najwyższym stopniu świadomości zamieszkująca Ziemię; człowieknoun |
Karl [~en el. ~n; pl. ~ar] substantiv | Karolnoun |
kärl [~et; pl. ~] substantiv | kadź(dawniej, dawny) duże naczynie w kształcie ściętego stożka naczynie(biologia, biologiczny) rodzaj tkanki lub element układu przystosowany do transportowania płynów (limfy, krwi, wody) naczynienoun |
karlakarl [~en ~ar] substantiv | he-mannoun |
Karlavagnen substantiv | Wielki Wóz(astronomia, astronomiczny) asteryzm składający się z siedmiu najjaśniejszych gwiazd gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy; |
kärlek [~en ~ar] substantiv | afekt(przestarzałe, przestarzały) namiętność, silne uczucie miłośćnoun miłośćnoun miłośćnoun |