kar lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| karat [~en; pl. ~] substantiv | karatnoun |
| karate [~n] substantiv | karate(sport, sportowy) japońska sztuka walki; |
| karate pinnar | nunchakurodzaj broni przypominającej cep; |
| karatjajbalkariska | karaczajsko-bałkarski(językoznawstwo, językoznawczy) język karaczajsko-bałkarski; |
| Karatjajen-Tjerkessien | Karaczajo-Czerkiesja(geografia, geograficzny) (administracja) jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej; |
| karavan [~en ~er] substantiv | karawananoun |
| karavanseraj [~en ~er] substantiv | karawanseraj(historia, historyczny, historycznie) (architektura, architektoniczny) zajazd stanowiący miejsce postoju karawan, mający pomieszczenia dla podróżnych wraz ze składami na towary; |
| karavell | karawela(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) jednopokładowy, dwu- lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie, używany od XV do XVII wieku; |
| karbid [~en] substantiv | węglik(chemia, chemiczny) związek chemiczny węgla z metalem lub półmetalem; węglikinoun |
| karbidlampa [~n -lampor] substantiv | karbidówka(technologia, technika, techniczny) lampa gazowa, w której paliwem jest węglik wapnia, po nawodnieniu wydzielający palny acetylen; |
| karbin [~en ~er] substantiv | karabińczyk(technologia, technika, techniczny) (geologia, geologiczny) (jubilerstwo, jubilerski) rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.; karabineknoun |
| karbinhake [~n -hakar] substantiv | garłacz(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krótka ręczna broń palna z trąbkowatym wylotem lufy, strzelająca siekańcami, używana w Europie w XVII–XVIII wieku; |
| karbon [best. ~] substantiv | karbon(geologia, geologiczny) piąty okres geologiczny paleozoiku; karboński(geologia, geologiczny) dotyczący karbonu, występujący, powstały w karbonie |
| karbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv | węglan(chemia, chemiczny) związek chemiczny, sól lub ester kwasu węglowego; |
| karbonpapper [~et el. -pappret; pl. ~, best. pl. ~en el. -pappren] substantiv | węglowy(chemia, chemiczny) dotyczący węgla jako pierwiastka chemicznego; składający się z węgla |
| karboxylgrupp | grupa karboksylowa(chemia, chemiczny) jednowartościowa grupa funkcyjna, składająca się z jednego atomu węgla, dwóch atomów tlenu i jednego atomu wodoru; |
| karbunkel [~n karbunklar] substantiv | karbunkuł(medycyna, medyczny) czyrak mnogi, czyrak gromadny; grupa blisko położonych czyraków (zapaleń ropnych sąsiadujących torebek włosowych i przylegających gruczołów łojowych) zbierająca się w jeden ropień, wywołana przez zakażenie karbunkuł(przestarzałe, przestarzały) (poetycki, poetycko) bliżej nieokreślony kamień szlachetny barwy czerwonej (np. rubin, granat) karbunkułowy(medycyna, medyczny) (przymiotnik) od karbunkuł |
| kardanaxel [~n -axlar] substantiv | wałnoun |
| kardborrband | rzep(potocznie, potoczny) zapięcie z tkaniny velcro |
| kardborre [~n -borrar] substantiv | łopian(botanika, botaniczny) Arctium L., rodzaj roślin z rodziny astrowatych; łopuchnoun |
| kardemumma [~n kardemummor] substantiv | kardamon(botanika, botaniczny) roślina z gatunku kardamon malabarski lub któregoś z innych gatunków należącego do rodzaju Elettaria; kardamon(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z suszonych nasion lub całych owoców kardamonu (1.1) |
| kardinal | kardynał(ornitologia, ornitologiczny) Cardinalis cardinalis, ptak z rodziny łuszczaków; kardynał(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) najwyższa po papieżu godność kościelna w Kościele katolickim; |
| kardinalstreck [~et; pl. ~] substantiv | strona światanoun |
| kardiolog [~en ~er] substantiv | kardiolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób serca i układu naczyniowego |
| kardiologi [~n] substantiv | kardiologia(medycyna, medyczny) dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami i wadami układu sercowo-naczyniowego, ich rozpoznawaniem i leczeniem; |
| kardiologisk [~t ~a] adjektiv | kardiologicznyadjective |
| kåre [~n kårar] substantiv | bryzanoun ciarkinoun dreszcz(fizjologia, fizjologiczny) odczucie zimna wraz z drżeniem ciała wywołane silną emocją lub chorobą; wiatereknoun |
| karelare [~n; pl. ~, best. pl. karelarna] substantiv | Karel(etnografia, etnograficzny) mężczyzna lub chłopiec z ugrofińskiego ludu zamieszkującego Karelię, krainę na pograniczu Finlandii i Rosji; |
| Karelen substantiv | Karelia(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna w północno-wschodniej Europie, na obszarze między Morzem Bałtyckim a Morzem Białym, na pograniczu Rosji i Finlandii; |
