kall lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| kallt | zimnoz uczuciem utraty ciepła |
| återkalla [~de ~t] verb | cofaćverb odwoływaćverb |
| avkall substantiv | wyrzeczenie sięnoun zrzeczenie sięnoun |
| beroendeframkallande adjektiv | nałogowyadjective |
| bli annat ljud i skällan | |
| bollkalle [~n -kallar] substantiv | chłopiec do piłek(sport, sportowy) chłopak zbierający piłki podczas meczu i podający je grającemu |
| den som tar till svärd skall med svärd förgås | kto mieczem wojuje, (ten) od miecza giniejeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami |
| dödskalle [~n -skallar] substantiv | trupia czaszkanoun |
| fårskalle [~n -skallar] substantiv | baraninoun |
| flintskallig [~t ~a] adjektiv | łysyadjective |
| framkalla [~de ~t] verb | pozbywaćverb rozwiniętyverb |
| frikalla [~de ~t] verb | odpuszczaćverb |
| ge göra avkall | ustępowaćrezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść |
| i kallt blod | z zimną krwiąbez okazywania emocji |
| inkalla [~de ~t] verb | powoływaćverb wzywaćverb |
| iskall [~t ~a] adjektiv | lodowatyadjective |
| känslokall [~t ~a] adjektiv | chłodnyadjective |
| knäppskalle [~n -skallar] substantiv | oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie rzeżucha(botanika, botaniczny) niejadalna roślina zielna z rodziny kapustowatych (Cardamine L.); świr(potocznie, potoczny) osoba chora umysłowo |
| kräkframkallande | wymiotnywywołujący wymioty |
| man skall inte kasta sten i glashus | przyganiał kocioł garnkowi, a sam smolinie powinno się pouczać innych ani wytykać im błędów, jeśli samemu nie jest się bez wad |
| oåterkallelig [~t ~a] adjektiv | nieodwołalnyadjective |
| oåterkalleligen adverb | bezapelacyjnieadverb bezpowrotnieadverb |
| oåterkalleligt | nieodwołalniebez odwołania, bezpowrotnie nieodwracalniew sposób nieodwracalny |
| påkalla [~de ~t] verb | wzywaćverb |
| så kallad | tak zwany…używana przy wprowadzaniu nowego terminu lub gdy jest on nie do końca znany |
| skall [~et; pl. ~] substantiv | szczekanienoun ujadanienoun |
| skäll [~et] substantiv | zwymyślanie(rzeczownik odczasownikowy) od zwymyślać |
| skalla [~de ~t] verb | rozlegać sięverb |
| skälla | dzwonekmały dzwon szczekać(zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos |
| skälla [~n, skällor] substantiv | ujadaćnoun |
