kakel lengyelül

Svéd	Lengyel
kakel [kaklet; pl. ~, best. pl. kaklen] substantiv	flizanoun kafelnoun kafeleknoun
kakelplatta [~n -plattor] substantiv	płytka(budownictwo) ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian; noun

Svéd

Lengyel

kakel [kaklet; pl. ~, best. pl. kaklen] substantiv

kakelplatta [~n -plattor] substantiv

płytka(budownictwo) ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian;
noun

Korábban kerestél rá