kakel w języku polskim

Szwedzki	Polski
kakel [kaklet; pl. ~, best. pl. kaklen] substantiv	flizanoun kafelnoun kafeleknoun
kakelplatta [~n -plattor] substantiv	płytka(budownictwo) ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian; noun

Szwedzki

Polski

kakel [kaklet; pl. ~, best. pl. kaklen] substantiv

kakelplatta [~n -plattor] substantiv

płytka(budownictwo) ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian;
noun

Historia wyszukiwania