grav lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| grav | mogiłamiejsce pochówku zmarłego w ziemi, opatrzone najczęściej jedynie krzyżem lub innym symbolem wiary |
| grav [~en, ~ar] substantiv | grawisowynoun |
| grav [~en, ~ar] | grobowiecokazała budowla lub wydzielone, zazwyczaj ozdobione, miejsce w innej budowli, gdzie pochowany jest zmarły; gróbprzykryty dół, gdzie jest pochowany zmarły; poważnyo człowieku, sytuacji, opinii itp.: charakteryzujący się powagą |
| gravand [~en -änder] substantiv | ohar(ornitologia, ornitologiczny) Tadorna tadorna, wędrowny, eurazjatycki ptak wodny; |
| gravera [~de ~t] verb | grawerowaćverb obciążaćverb |
| graverande adjektiv | obciążającyadjective |
| gravering [~en ~ar] substantiv | ryt(sztuka) rycina ryt(sztuka) rysunek wyryty w twardym materiale |
| gravhög [~en ~ar] substantiv | kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; |
| gravid [n. sing. obest. obrukl., gravida] adjektiv | brzemienny(tylko (rodzaj żeński)) (książkowy) o kobiecie: ciężarna ciężarnyadjective w ciąży(fizjologia, fizjologiczny) taka, która została ciężarną |
| graviditet [~en ~er] substantiv | ciąża(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) u ssaków płci żeńskiej okres od zapłodnienia do porodu; |
| graviditetstest [~et; pl. ~er el. ~] substantiv | test ciążowy(medycyna, medyczny) przedmiot służący do wykonania (1.1) test ciążowy(medycyna, medyczny) test wykrywający gonadotropinę kosmówkową, której pojawienie się świadczy o zagnieżdżeniu się jaja płodowego w błonie śluzowej macicy; |
| graviditetstoxikos | preeklampsja(medycyna, medyczny) zespół objawów chorobowych o nieznanej etiologii, występujący u kobiet ciężarnych po dwudziestym tygodniu ciąży lub podczas połogu, mogący doprowadzić do zgonu |
| gravitation [~en] substantiv | grawitacja(fizyka, fizyczny) powszechna siła przyciągania działająca pomiędzy ciałami mającymi masę; |
| gravitationsvåg [~en ~or] substantiv | |
| gravitetisk [~t ~a] adjektiv | grawitacyjny(fizyka, fizyczny) związany z grawitacją, dotyczący grawitacji |
| graviton | grawiton(fizyka, fizyczny) hipotetyczny kwant pola grawitacyjnego; |
| gravkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | kryptanoun |
| gravkulle [~n -kullar] substantiv | kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; |
| gravlik [~t ~a] adjektiv | grobowy(przenośnie, przenośnia) nieprzyjemny, wywołujący przygnębienie, spowodowany przygnębieniem, przywodzący skojarzenie z grobem |
| gravlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger] verb | pochowaćverb |
| gravplundrare [~n; pl. ~, best. pl. -plundrarna] substantiv | hiena cmentarnanoun |
| gravsten [~en ~ar] substantiv | nagrobeknoun znak końca dowodu(termin typograficzny) (matematyka, matematyczny) symbol stosowany przez matematyków do oznaczania końca dowodu; |
| gravstickel [~n -sticklar] substantiv | rylec(historia, historyczny, historycznie) starożytny przyrząd do pisania na tabliczkach |
| Gravstickeln | Rylec(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; |
| gravsätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter] verb | pochowaćverb |
| gravvalv [~et; pl. ~] substantiv | przeskakiwaćnoun |
| gravör [~en ~er] substantiv | grawernoun |
| begrava [begravde hellre än begrov, begravt, begravd n. begravt el. begraven begravet begravna, pres. begraver] verb | chowaćverb pochowaćverb |
| begrava stridsyxan | zakopać topór wojennyprzestać o coś z kimś walczyć |
| begravning [~en ~ar] substantiv | inhumacja(książkowy) pogrzebanie zmarłego w ziemi |
