Svéd-Lengyel szótár »

fall lengyelül

SvédLengyel
anfall [~et; pl. ~] substantiv

wozićnoun
przemieszczać coś przy pomocy jakiegoś pojazdu

anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

atakowaćverb
o chorobach: dotyczyć pewnego organu, układu

atakowaćverb
występować w sposób agresywny przeciw komuś lub czemuś

äpplet faller inte långt från trädet

niedaleko pada jabłko od jabłonidzieci zwykle dziedziczą skłonności i cechy charakteru po rodzicach

Äpplet faller inte långt från trädet.

Niedaleko pada jabłko od jabłoni.

avfall [~et; pl. ~] substantiv

nieczystościnoun
brudy, śmieci, odchody

odpadnoun
pozostałość po zużyciu czegoś lub resztka jakiegoś surowca odrzucana przy produkcji (najczęściej w liczbie mnogiej);

odpadeknoun

resztkanoun

śmiećnoun
coś do wyrzucenia, odpadek

avfälling [~en ~ar] substantiv

odstępcanoun
ktoś, kto odstąpił od dotychczas wyzwanych ideałów

avfallsbehållare

śmietnikkubeł, pojemnik na śmieci

avfallshantering [~en] substantiv

gospodarka odpadaminoun

befalla [befallde befallt] verb

dowództwoverb
stanowisko i władza dowódcy

kazaćverb

nakazywaćverb
wydawać nakaz, polecenie, rozkaz

rozkazywaćverb
wydawać kategoryczne polecenia

befallning [~en ~ar] substantiv

komendanoun

nakaznoun
norma działania

polecenienoun

rozkaznoun
polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś jakąś przewagę

zlecenienoun
polecenie lub zamówienie wykonania danej czynności lub usługi

bifall [~et; pl. ~] substantiv

aprobatanoun
uznanie czegoś za dobre, słuszne, właściwe; akceptacja, zgoda, pochwała

zgodanoun
pozwolenie, aprobata, zgodzenie się

bifalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

podjąćverb

przyjąćverb

przyznawaćverb
przydzielać coś komuś, dawać

bönfalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

apelować(książkowy) wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem
verb

bristfällig [~t ~a] adjektiv

felerny(najczęściej o przedmiocie) mający wady albo braki
adjective

kalekiadjective
częściowo zniszczony

mierny(edukacja, edukacyjny) jedna z ocen szkolnych, najniższa ocena zaliczająca
adjective

niedoskonałyadjective
niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

wybrakowanyadjective
taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy

den som gräver en grop åt andra faller ofta själv däri

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpadaintrygi zwykle obracają się przeciw intrygantowi

få missfall

poronić(medycyna, medyczny) urodzić przedwcześnie martwy płód

flyganfall [~et; pl. ~] substantiv

atak powietrznynoun

för tillfället

chwilowotymczasowo

tymczasowonie na stałe; do czasu spodziewanej zmiany

förefalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

skutkowaćverb
przynosić określony skutek, prowadzić do jakiegoś efektu

wydawaćverb
sprawiać jakieś wrażenie, przedstawiać się w jakiś sposób

1234