Svéd | Lengyel |
---|---|
föra [förde, fört, pres. för] verb | doprowadzaćverb noszenie(rzeczownik odczasownikowy) od nosić ponieśćverb prowadzićverb prowadzićverb prowadzićverb prowadzić sięverb przelatywaćverb przeniesienie(rzeczownik odczasownikowy) od przenieść przeprowadzaćverb unosićverb wodzićverb zawodzićverb |
föra bakom ljuset | mydlić oczyświadomie, celowo wprowadzać w błąd pozorami, okłamywać, oszukiwać wystawić do wiatru(pospolicie) oszukać kogoś wywieść w poleoszukać, zwieść kogoś |
föra en tynande tillvaro | |
föra med sig | wprawiaćpowodować jakiś stan psychiczny |
föra ordet | przewodniczyćkierować przebiegiem spotkania, zebrania, obrad |
förakt [~et] substantiv | pogardanoun |
förakta [~de ~t] verb | gardzićverb pogardzaćverb |
föraktfull [~t ~a] adjektiv | pogardliwieadjective pogardliwyadjective wzgardliwyadjective |
föraning [~en ~ar] substantiv | przeczucienoun |
föranleda [-anledde, -anlett, -anledd n. -anlett, pres. -anleder] verb | powodowaćverb |
förare [~n; pl. ~, best. pl. förarna] substantiv | kierowcanoun |
förarga [~de ~t] verb | dokuczaćverb gniewaćverb rozgniewaćverb rozgniewaćverb rozzłościćverb złościćverb |
förargad [förargat ~e] adjektiv | cięty(potocznie, potoczny) okazujący złość |
förargelse [~n ~r] substantiv | dokuczanienoun |
för all del adverb | nie ma za coadverb |
för alltid | na zawszebez możliwości zmiany danego stanu |
för att | w celuprzyłącza określenie celu, w jakim ktoś działa; aby, by |