Lengyel | Svéd |
---|---|
unosić (dawniej, dawny) o uczuciach, doznaniach: kogoś owładnąć, ugłaskać, udobruchać, ułaskawić, ukrócić, ułagodzić, okiełznać, uśmierzyć, powściągnąć , zmiękczyć verb | föreslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår]verb |
unosić verb dawać się przenosić, utrzymywać się na lub nad czymś | flyta [flöt, flutit, fluten flutet flutna, pres. flyter]verb |
unosić noun dźwigać kogoś lub coś w górę, podnosić, wznosić, dźwigać, podciągać | höjning [~en ~ar]substantiv |
unosić verb utrzymywać na sobie, przenosić pewien ciężar, wytrzymywać jego nacisk | föra [förde, fört, pres. för]verb |
unosić wzlatywać w powietrze | |
unosić verb zabierać kogoś, coś ze sobą; uchodzić z kimś, z czymś; zagarniać coś z sobą, porywać, ponieść, przenosić, zanosić na inne miejsce | kidnappa [~de ~t]verb |
unosić się verb | hovra [~de ~t]verb |