dj lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| djup | głębinaszczególnie głęboka cześć zbiornika wodnego głęboki(przenośnie, przenośnia) taki, który nie ma banalnego, powierzchownego znaczenia; jest dociekliwy, zawierający istotę omawianego problemu głębokicharakteryzujący się dużym wymiarem w głąb czegoś, daleko od brzegu głębokimający duży stopień zaawansowania, nasilenia, nasycenia głębokośćodległość od powierzchni lub poziomu czegoś w dół, do dna lub w głąb, do wnętrza nasycony(sztuka) pełen wyraźnego koloru nasyconypełen czego; będący w stanie sytości pospiesznydziałający lub przemieszczający się szybciej od innych |
| djupfrysa [-frös el. -fryste, -frusit el. -fryst, -frusen -fruset -frusna el. -fryst n. -fryst, pres. -fryser] verb | zamrażaćverb |
| djupgående adjektiv | dogłębnyadjective gruntownyadjective szlaufwaga(regionalizm, regionalny) (potocznie, potoczny) poziomica wężowa |
| djuploda [~de ~t] verb | sondowaćverb |
| djuplodande adjektiv | gruntownyadjective wnikliwyadjective |
| djupt | głębokodaleko w głębi |
| djur [~et; pl. ~] substantiv | bydlak(potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) o mężczyźnie, implikując jego prymitywność, podłość, brak kultury zwierzę(biologia, biologiczny) organizm cudzożywny o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej; zwierzęta(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Animalia Linnaeus, takson w randze królestwa, obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych; |
| djurens konung | |
| djurisk [~t ~a] adjektiv | zwierzęcyadjective |
| djurläkare | weterynaryjnyzwiązany z weterynarią |
| djurpark [~en ~er] substantiv | zwierzyniecnoun |
| djurplankton [~et; pl. ~] substantiv | zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu; |
| djurrätt [~en] substantiv | prawa zwierzątnoun |
| Abidjan | Abidżan(geografia, geograficzny) miasto, siedziba rządu Wybrzeża Kości Słoniowej; |
| adjektiv | przymiotnik(gramatyka) wyraz określający cechę rzeczownika np. „biały”, „niski”, „ładny”; |
| adjektivisk [~t ~a] adjektiv | przymiotnikowy(językoznawstwo, językoznawczy) odnoszący się do przymiotnika, mający charakter przymiotnika, utworzony od przymiotnika, będący przymiotnikiem |
| adjö | do widzeniauprzejmy zwrot używany do pożegnania się z kimś pa(potocznie, potoczny) wyraz używany przy pożegnaniu z bliską osobą bądź dzieckiem, a także przez dzieci |
| adjö interjektion | bywajinterjection żegnajinterjection |
| adjutant [~en ~er] substantiv | adiutanckinoun adiutant(wojskowość, wojskowy) żołnierz asystujący dowódcy; |
| alpmurmeldjur | świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; |
| bedja | modlić się(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mówić modlitwę, prosić Boga (bóstwa) o coś, dziękować Mu (im) za coś |
| be [bad, bett, bedd n. bett, bedjande, pres. ber el. högt. beder, imper. be el. högt. bed, pass. pres. bes, beds el. högt. bedes, bedjes] verb | prosićverb pszczeliverb pszczeliverb |
| bergskedja [~n -kedjor] substantiv | łańcuch górski(geografia, geograficzny) (geologia, geologiczny) górotwór fałdowy w postaci długich wstęg; obszar górski złożony z równolegle przebiegających pasm gór wraz z kotlinami i pogórzami |
