dis lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| diskurs [~en ~er] substantiv | dyskursnoun |
| diskus [~en ~ar] substantiv | dysk(sport, sportowy) przyrząd sportowy do rzucania na odległość w kształcie płaskiego, cienkiego koła; |
| diskuskast [~et; pl. ~] substantiv | rzut dyskiem(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna polegająca na wyrzuceniu jedną ręką dysku na jak największą odległość; |
| diskussion [~en ~er] substantiv | dyskusjanoun |
| diskussionsforum [~et; pl. ~] substantiv | forum dyskusyjnenoun |
| diskutera [~de ~t] verb | debatowaćverb dyskutowaćverb obmawiać(przestarzałe, przestarzały) poddawać analizie, dyskusji omawiaćverb |
| diskvalificering [~en ~ar] substantiv | dyskwalifikacja(sport, sportowy) pozbawienie kogoś prawa udziału w dalszych etapach rywalizacji ze względu na naruszenie zasad |
| dispens [~en ~er] substantiv | dyspensa(kościelny) zwolnienie od przepisów prawa kościelnego; |
| disposition [~en ~er] substantiv | układnoun zdolnośćnoun |
| dispyt [~en ~er] substantiv | dysputanoun kłótnianoun |
| diss | dis(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk d podwyższony o półton; diss(slangowo) obraza, atak słowny na kogoś |
| diss moll | dis-moll(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku dis (w zapisie nutowym z trzema krzyżykami) |
| dissa [~de ~t] verb | dissować(slangowo) ogólniej: wyśmiewać, poniżać lub obrażać kogoś dissować(slangowo) wykonywać lub nagrywać utwór (zwykle hiphopowy) przeciwko komuś, wyśmiewający go lub obrażający zjechaćverb |
| dissertation [~en ~er] substantiv | dysertacja(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) rozprawa naukowa, zwykle pisana w celu otrzymania stopnia naukowego tezanoun |
| dissident [~en ~er] substantiv | dysydent(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) osoba występująca przeciwko władzy i z tego powodu represjonowana; dysydentnoun |
| dissonans [~en ~er] substantiv | dysonans(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki zagrane razem lub po sobie, lecz nie dające wrażenia harmonijnego współbrzmienia |
| distans [~en ~er] substantiv | dystans(sport, sportowy) wymierzony odcinek drogi, na którym odbywają się wyścigi dystansnoun |
| distansarbete [~t ~n] substantiv | telepraca(neologizm) forma organizacji pracy polegająca na świadczeniu pracy poza jednostką organizacyjną pracodawcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej; |
| distansera [~de ~t] verb | dystansowaćverb |
| distikon [~et; pl. ~ el. distika, best. pl. ~en] substantiv | dystych elegijnynoun |
| distingerad [distingerat ~e] adjektiv | dystyngowanyadjective |
| distinktion [~en ~er] substantiv | odróżnienie(rzeczownik odczasownikowy) od odróżnić rozróżnienienoun wybitnośćnoun |
| distorsion [~en ~er] substantiv | dystorsjanoun zniekształcenienoun |
| disträ [n. sing. obest. obrukl., disträa] adjektiv | rozkojarzonyadjective roztargnionyadjective roztrzepanyadjective |
