Svéd | Lengyel |
---|---|
båg [~et] substantiv | kłamstwonoun |
båge [~n bågar] substantiv | łuk(architektura, architektoniczny) element budowli w kształcie łuku (1.1); łuk(fizyka, fizyczny) widoczny przepływ prądu elektrycznego między dwoma elektrodami; łuk(matematyka, matematyczny) różniczkowalny odcinek krzywej łuk(sport, sportowy) wygięta broń miotająca strzały przez napięcie liny łączącej jej oba końce i nadanie tak strzale energii; łuknoun łęk(architektura, architektoniczny) element konstrukcyjny lub dekoracyjny w formie łuku; |
bågfil [~en ~ar] substantiv | piła do metalunoun piłka do metalu(technologia, technika, techniczny) ręczne narzędzie z brzeszczotem zamocowanym na ramie, służąca do cięcia metalowych przedmiotów |
bågformig [~t ~a] adjektiv | łukowatyadjective |
bågminut | minuta(jednostka miary) jednostka czasu, równa 60 sekundom (= sześćdziesięciu); |
bågna [~de ~t] verb | uginać sięverb ulegaćverb wyginać sięverb |
bågskjutning | łucznictwo(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, w której strzela się z łuku do tarczy |
bågskytt [~en ~ar] substantiv | łuczniczkanoun łucznik(wojskowość, wojskowy) żołnierz, myśliwy posługujący się łukiem; |
bågsträng [~en ~ar] substantiv | cięciwanoun |
aortabåge [~n -bågar] substantiv | łuk aorty(anatomia, anatomiczny) (medycyna, medyczny) odcinek aorty łączący jej część wstępującą z zstępującą |
armbåga sig fram | |
armbåge [~n -bågar] substantiv | łokieć(anatomia, anatomiczny) staw łączący ramię z przedramieniem |
armbågsled | staw łokciowy(anatomia, anatomiczny) staw łączący ramię z przedramieniem; |
ljusbågsugn | |
pilbåge [~n -bågar] substantiv | łuk(architektura, architektoniczny) element budowli w kształcie łuku (1.1); łuk(fizyka, fizyczny) widoczny przepływ prądu elektrycznego między dwoma elektrodami; łuk(matematyka, matematyczny) różniczkowalny odcinek krzywej łuk(sport, sportowy) wygięta broń miotająca strzały przez napięcie liny łączącej jej oba końce i nadanie tak strzale energii; łuknoun |
regnbåge [~n -bågar] substantiv | pstrąg tęczowynoun tęcza(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko optyczne pod postacią kolorowego łuku z rozszczepionego światła; |
regnbågs- | tęczowytaki, który ma kolory tęczy tęczowyzwiązany z tęczą, dotyczący tęczy |
regnbågshinna [~n -hinnor] substantiv | tęczówka(anatomia, anatomiczny) element budowy oka, nieprzezroczysta tarczka stanowiąca przednią część błony naczyniówkowej, w centrum zawierająca źrenicę; |
regnbågsskimmer | iryzacjazjawisko optyczne polegające na powstawaniu tęczowych barw; |
slangbåge [~n -bågar] substantiv | procanoun |
spetsbåge [~n -bågar] substantiv | ostrołuk(architektura, architektoniczny) łuk, którego szczyt powstał z przecięcia się dwóch fragmentów okręgu; |
spänna bågen för högt | przeciągać strunęprzekraczać dozwolone granice w postępowaniu, pozwalać sobie na zbyt wiele, przesadzać w czymś |