słownik Polsko-Szwedzki »
ze w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| ze (potocznie, potoczny) partykuła poprzedzająca liczbę oznaczająca jej przybliżenie | |
| ze adverb | frånadverb |
| ze względu na z uwagi na, biorąc pod uwagę | |
| zebra (zoologia, zoologiczny) afrykański ssak z rodziny koniowatych z charakterystycznymi pasami na sierści; | |
| zebranie noun zgromadzenie grupy ludzi w celu omówienia jakiejś kwestii, poruszenia tematu | samling [~en ~ar]substantiv |
| zebrać verb aspekt dokonany od: zbierać | församla [~de ~t]verb |
| zebu (zoologia, zoologiczny) gatunek bydła; | |
| zebu (zoologia, zoologiczny) gatunek bydła; noun | sebu [~n ~er]substantiv |
| zebździć się (eufemistycznie) wypróżnić się z kału noun | knark [~et]substantiv |
| zecer (przestarzałe, przestarzały) pracownik drukarni zajmujący się składaniem publikacji za pomocą czcionek, obecnie archaizm leksykalny; noun | sättare [~n; pl. ~, best. pl. sättarna]substantiv |
| zechcieć noun nabrać ochoty coś zrobić | brist [~en ~er]substantiv |
| Zegar (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; | |
| zegar przyrząd przeznaczony do mierzenia i wskazywania właściwego czasu; | klocka [~n, klockor] |
| zegar słoneczny noun zegar określający czas na podstawie pozycji słońca; | solur [~et; pl. ~]substantiv |
| zegar wahadłowy noun zegar mechaniczny wykorzystujący wahadło jako regulator chodu do odmierzania czasu | pendelur [~et; pl. ~]substantiv |
| zegarek niewielkich rozmiarów zegar | klocka [~n, klockor] |
| zegarek noun niewielkich rozmiarów zegar | armbandsur [~et; pl. ~]substantiv |
| zegarmistrz (rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się naprawą zegarów, zegarków; noun | urmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna]substantiv |
| zegarmistrzyni (rzemiosło, rzemieślniczy) kobieta zajmująca się naprawą zegarów, zegarków noun | urmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna]substantiv |
| zeitgeist noun | tidsanda [~n]substantiv |
| zejman noun człowiek morza, żeglarz, marynarz starszego rocznika | sjöman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
| zejść | |
| zejść z tego świata | |
| Zelandia (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja Holandii; | |
| Zelandia (geografia, geograficzny) wyspa Danii; noun | Själlandsubstantiv |
| zelandzki (językoznawstwo, językoznawczy) grupa gwar języka niderlandzkiego, używana głównie w holenderskich prowincjach Zelandii i Holandii Południowej; | |
| zelota (historia, historyczny, historycznie) członek żydowskiego ugrupowania religijno-politycznego z I w. n.e., którego celem była czynna walka z okupacją rzymską w Palestynie; noun | selot [~en ~er]substantiv |
| zelota (książkowy) gorliwy, fanatyczny entuzjasta, wyznawca jakiejś idei lub religii noun | selot [~en ~er]substantiv |
| zelówka (rzemiosło, rzemieślniczy) kawałek skóry, gumy lub innego materiału pokrywający przednią połowę podeszwy obuwia lub całą podeszwę | |
| zelżeć verb | lätta [~de ~t]verb |
| zelżywość (staropolski) hańba, dyshonor noun | nesa [~n nesor]substantiv |
| zelżyć verb znieważyć obelgą | skymfa [~de ~t]verb |
| zemsta noun odwet za krzywdy | hämnd [~en ~er]substantiv |
| zen noun szkoła buddyzmu mahajany rodem z Japonii; | zensubstantiv |
| zenit (astronomia, astronomiczny) najwyżej położony punkt na niebie; noun | zenitsubstantiv |
| zenit (przenośnie, przenośnia) najwyższy stopień nasilenia czegoś noun | zenitsubstantiv |
| zepsucie rozkład moralności | |
| zepsuty (o produkcie spożywczym) nienadający się do spożycia |
